مرضیه پیری - دانش آموخته دکتری گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
ابراهیم سپهر - دانشیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
عباس صمدی - استاد گروه علوم خاک؛ دانشگاه ارومیه
خلیل فرهادی - استاد گروه شیمی؛ دانشگاه ارومیه
محمد علیزاده خالد آباد - استاد گروه صنایع غذایی؛ دانشگاه ارومیه

وجود فلزات سنگین در منابع آب و پساب از مشکلات زیست محیطی بسیاری از جوامع است. فرایند جذب و استفاده از جاذب­های ارزان قیمت یکی از روش­هایی است که در سال­های اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر کیتوزان در جذب فلزات سنگین کادمیم و مس از محلول­های آبی با استفاده از روش سطح پاسخ بر مبنای مدل باکس بنکن می­باشد. برای این منظور آزمایشات پیمانه­ای جذب به منظور ارزیابی اثر متغیرهای مستقل شامل pH، قدرت یونی و غلظت با استفاده از روش ذکر شده برای ارزیابی اثرات این متغیرها انجام گردید. از آنالیز واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. با توجه به مقادیر ضریب تعیین (۹۹/۰=R۲) وR۲ متعادل شده (۹۹/۰=R۲adj) می­توان گفت مدل به دست آمده برای تحلیل داده­ها مناسب می­باشد. آنالیز واریانس یک طرفه (۰۰۰۱/۰>p) نشان داد مدل درجه دو بهترین مدل برای تعیین برهمکنش متغیرهای مطالعه می­باشد. شرایط بهینه برای جذب حداکثر مس و کادمیم از محلول­های آبی به ترتیب در محدوده pH ۴۷/۵ و ۲۶/۵، غلظت ۲۰۰ و ۸/۱۶۸ (mg L-۱) و قدرت یونی ۰۳/۰ (mol L-۱) بدست آمد. مقادیر پیش­بینی شده جذب برای شرایط بهینه ذکر شده برای مس و کادمیم به ترتیب ۶۸/۸۳ و ۰۷/۴۵ (mg g-۱) شد. بنابراین روش سطح پاسخ می­تواند در بهینه سازی حذف کادمیم و مس از محلول­های آبی به وسیله کیتوزان موثر باشد.

باکس بنکن, کیتوزان, کادمیم, مس, روش سطح پاسخ