اثر فسفر و بازدارنده نیترات سازی ۳ و ۴ دی متیل پیرازول فسفات بر ویژگی های کمی و کیفی گندم

برای بررسی اثر کاربرد فسفر و بازدارنده نیترات سازی ۳ و ۴ دی متیل پیرازول فسفات (DMPP) بر ویژگی های کمی و کیفی گندم بهاره (Triticumaestivum L.) رقم پیشتاز در سال ۱۳۸۹ آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل نوع کود نیتروژن در پنج سطح ۱- شاهد، ۲ و ۳- کود سولفات آمونیوم با و بدون DMPP و ۴ و ۵- کود سولفات نیترات آمونیوم با و بدون DMPP و سطوح مختلف فسفر در چهار سطح صفر، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی­گرم فسفر بر کیلوگرم خاک با سه تکرار در خاکی با فسفر قابل جذب کم (Olsen-P ≤ ۵ mg/kg) در دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. میزان نیتروژن مصرفی در تمامی تیمارها ثابت و برابر ۱۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که کاربرد DMPP همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم در سطوح فسفر ۶۰ و ۹۰ میلی­گرم در کیلوگرم منجر به افزایش معنی­دار (p≤۰.۰۵) تعداد کل دانه در هر گلدان و وزن هزار دانه گندم و در همه سطوح فسفر منجر به افزایش معنی­دار عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم در مقایسه با مصرف این کود بدون بازدارنده DMPP شد. بر اساس نتایج بدست آمده کاربرد بازدارنده نیترات­سازی DMPP به خصوص همراه با کود سولفات نیترات آمونیوم منجر به افزایش معنی­دار درصد پروتئین و غلظت روی در دانه گندم و کاهش نسبت مولاری اسید فیتیک به روی دانه شد. همچنین افزایش فسفر کاربردی، منجر به افزایش معنی­دار (p≤۰.۰۵) عملکرد بیولوژیک و درصد پروتئین دانه گندم شد. بر اساس نتایج این پژوهش کاربرد بازدارنده نیترات سازی DMPP به همراه کود سولفات نیترات آمونیوم برای افزایش عملکرد کمی و کیفی در گندم قابل توصیه است.