عزیز  خرازی پاکدل
رضا طلایی حسنلویی
حمید رضا پوریان

در این پژوهش ابتدا زهرآگینی سه جدایه از قارچ Metarhizium anisopliae (Ascomycota, Clavicipitaceae) روی لارو سن دو تریپس پیاز، Lindman Thrips tabaci با روش زیست سنجی موسوم به Thrips Entomopathogenic Bioassay System (TEBS) و با استفاده از برج پاشش به صورت مستقیم در شش غلظت ۱۰۳ تا ۱۰۸ کنیدی در میلی لیتر ارزیابی شد. جدایه ی M. anisopliae EUT۱۱۸ با ایجاد بالاترین مرگ و میر کل و نیز داشتن کمترین مقدار LC۵۰(۱۰۴ × ۳/۲ کنیدی در میلی لیتر) به عنوان جدایه با زهرآگینی بالا انتخاب شد. در مرحله ی بعدی حساسیت حشره ی کامل ماده و پوره ی سن پنج سن شکارگر Orius albidipennis (Reuter)، به جدایه ی M. anisopliae EUT۱۱۸ بدون حضور میزبان بررسی شد. بنابر نتایج حاصله، حشره ی کامل ماده و پوره ی سن پنج شکارگر از نظر حساسیت به این جدایه اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشته و میزان مرگ و میر ناشی از قارچ روی هر دو مرحله ی زیستی تقریبا مشابه می باشد . نتایج این تحقیق نشان داد که به طورکلی سن شکارگر O. albidipennis کمتر تحت تاثیر این جدایه قرار می گیرد. در نتیجه این دو عامل کنترل کننده می تواند با هم برای برنامه های کنترل بیولوژیک تریپس پیاز در گلخانه ها مد نظر قرار گیرد.

Thrips tabaci, Orius albidipennis, Metarhizium anisopliae, کنترل بیولوژیک