ارزیابی اثرات افزودن آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد، ترکیب لاشه و بهبود انرژی ویژه در جوجه های گوشتی با جیره بر پایه گندم-کنجاله سویا
عنوان مقاله: ارزیابی اثرات افزودن آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد، ترکیب لاشه و بهبود انرژی ویژه در جوجه های گوشتی با جیره بر پایه گندم-کنجاله سویا
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-13-37_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-13-37_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سهیل یوسفی - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
منصور رضائی - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
محمد کاظمی فرد - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
بهرام شهره - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
خلاصه مقاله:
سهیل یوسفی - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
منصور رضائی - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
محمد کاظمی فرد - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
بهرام شهره - Department of Animal Science, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: مهم ترین عامل در تنظیم مقدار خوراک طیور، محتوای انرژی جیره می باشد که با هزینه خوراک ارتباط تنگاتنگ دارد. سیستم انرژی ویژه صحت و کاربرد بیشتری برای اندازه گیری سطح قابلیت استفاده انرژی در طیور دارد. وجود ترکیبات ضد تغذیه ای نظیر پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای (PNS) و ترکیبات فیتاته در برخی از اقلام خوراکی مورد استفاده در جیره طیور سبب شده تا تولیدکنندگان برای کاهش اثرات منفی این مواد ضد تغذیه ای از افزودنی هایی نظیر آنزیم و پروبیوتیک در جیره استفاده کنند. افزودن آنزیم و پروبیوتیک به جیره بر پایه گندم-کنجاله سویا با سطوح مختلف انرژی، سبب بهبود عملکرد رشد، ابقای انرژی در بدن و بهره وری انرژی ویژه در جوجه های گوشتی شود.
مواد و روش ها: این آزمایش با تعداد ۸ تیمار و ۵ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه به ازای هر تکرار، در مجموع با ۴۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس جنس نر ۳۰۸ انجام شد. تیمارها شامل جیره با و بدون افزودن مولتی آنزیم (۵۰۰ گرم در تن)، با و بدون افزودن پروبیوتیک لاکتوفید (۲۰۰ گرم در تن) و دو سطح انرژی قابل متابولیسم (۲۸۵۰ و ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملآ تصادفی انجام شد.
یافته ها: افزودن مولتی آنزیم و پروبیوتیک در جیره حاوی سطح ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم سبب افزایش مقدار خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد (۰/۰۵>p). افزودن آنزیم و پروبیوتیک و انرژی سبب بهبود و افزایش قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی شد (۰/۰۵>p). مکمل سازی جیره با ۳۱۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی با آنزیم و پروبیوتیک سبب افزایش بهره وری از انرژی در بدن طیور و افزایش راندمان ابقای انرژی در بدن به صورت پروتئین و چربی شد (۰/۰۵>p).
نتیجه گیری: افزودن مولتی آنزیم و پروبیوتیک به جیره های بر پایه گندم-کنجاله سویا باعث بهبود میانگین افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک در کل دوره آزمایش، قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم در ۲۴ روزگی شد. افزودن مولتی آنزیم و پروبیوتیک در هر دو سطح انرژی قابل متابولیسم باعث بهبود ابقاء انرژی به صورت پروتئین و چربی و همچنین انرژی ویژه در سطح تولید شد.
کلمات کلیدی: Multy-Enzyme, Net Energy and Broiler, Probiotic, انرژی ویژه, پروبیوتیک, جوجه گوشتی و مولتی آنزیم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1591741/