مجید رمضانی سربندی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه کاشان، کاشان
رضا قضاوی - عضوء هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه کاشان
سیامک دخانی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه کاشان، کاشان
سید مصطفی مرتضوی - استادیار و عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان، رفسنجان

آب­های زیرزمینی از مهم­ترین منابع آب­های متعارف در جهان است. در شرایط کنونی، بخش قابل ملاحظه ای از مصارف آب کشور به خصوص در بخش شرب توسط منابع آب زیرزمینی تامین می­گردد. ورود آلاینده­های سطحی به منابع آب زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه­خشک که با محدودیت کمی و کیفی منابع آب مواجه هستند، از مشکلات جدی است. با توجه به خصوصیات هیدرولوژی و هیدروژئولوژیکی دشت رفسنجان و شرایط بحرانی وضعیت منابع آبی که در این دشت به وجود آمده است. در این پژوهش به منظور بررسی پتانسیل آسیب­پذیری آبخوان دشت رفسنجان نسبت به آلودگی از مدل­های دراستیک و گادز استفاده شد. نقشه­ی پتانسیل آسیب­پذیری مدل دراستیک از تلفیق هفت لایه­ی عمق آب زیرزمینی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، خاک، توپوگرافی، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی در محیط GIS برای منطقه­ی مورد مطالعه تولید شد. نقشه آسیب­پذیری مدل گادز نیز از تلفیق چهار لایه نوع آبخوان، محیط غیراشباع، عمق سطح ایستابی و محیط خاک به دست آمد. برای صحت­سنجی مدل­ها از میزان تغییرات هدایت الکتریکی در سطح دشت استفاده گردید. نتایج نشان داد که شاخص دراستیک برای کل منطقه بین ۳۳/۶۱ تا ۷۵/۱۸۳ است و دشت رفسنجان را به پنج کلاس آسیب­پذیری خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد تقسیم­بندی می­کند که به ترتیب ۵۴/۰، ۹۳/۳۲، ۴۰/۵۵، ۵۴/۱۰ و ۵۹/۰ درصد از مساحت دشت را به خود اختصاص داده­اند. مدل گادز نیز منطقه­ی مورد مطالعه را به سه کلاس آسیب­پذیری کم (%۲۷/۳۲)، متوسط (۰۴/۶۷ %) و زیاد (%۶۹/۰) طبقه­بندی کرد.

پهنه­بندی, دراستیک, گادز, هدایت الکتریکی, GIS