آشکارسازی و پیش بینی روند تغییرات دریاچه ی ارومیه و محیط پیرامونی آن طی نیم قرن گذشته بر پایه ی تحلیل های مکان مبنای دورکاوی
عنوان مقاله: آشکارسازی و پیش بینی روند تغییرات دریاچه ی ارومیه و محیط پیرامونی آن طی نیم قرن گذشته بر پایه ی تحلیل های مکان مبنای دورکاوی
شناسه ملی مقاله: JR_HYD-3-9_003
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_HYD-3-9_003
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
عباس مالیان - دانشگاه شهید رجایی
علی محمدی - کارشناس ارشد GIS، گروه مهندسی نقشه برداری، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجائی، ایران
عباس علی محمدی - دانشیار دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، ایران
جلال ولی اللهی - استادیار گروه محیط زیست، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجائی، ایران
خلاصه مقاله:
عباس مالیان - دانشگاه شهید رجایی
علی محمدی - کارشناس ارشد GIS، گروه مهندسی نقشه برداری، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجائی، ایران
عباس علی محمدی - دانشیار دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، ایران
جلال ولی اللهی - استادیار گروه محیط زیست، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجائی، ایران
خشک شدن تدریجی دریاچهی ارومیه، چند سالی است که به مسالهای ملی و بینالمللی تبدیل شده است. در دهههای اخیر توسعهی صنعتی ناپایدار و بهرهبرداری بیرویه از سفرههای آب زیرزمینی از علل اصلی خشک شدن دریاچهی ارومیه بوده است. در این پژوهش به بررسی و آشکارسازی و پایش تغییرات دریاچهی ارومیه و محیط پیرامونی آن با تلفیق سامانه اطلاعات مکانی و دورکاوی طی بازهی زمانی بیش از نیم قرن پرداخته شده است. برای نیل به این هدف، از عکسهای فتوگرامتری هوایی سال ۱۹۵۵و نقشهی توپوگرافی تهیه شده از آن عکسها، دادههای مدل ارتفاعی رقومی (DEM) منطقهی مورد مطالعه، اطلاعات مربوط به چاههای آب پیرامون غربی دریاچه، اطلاعات کیفی آب دریاچه و تصاویر سنجندههای TM ، ETM+و OLI ماهوارههای لندست ۵، ۷و ۸ استفاده شده است. بازهی زمانی تحقیق شصت سال در فاصلهی سالهای ۱۹۵۵ تا سال ۲۰۱۴ میلادی است. بدین منظور ۱۲ تصویر مختلف مربوط به دورههای متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان میدهد که مساحت و محیط پیرامونی دریاچهی ارومیه تغییرات گستردهای در سالهای اخیر داشته است. مساحت دریاچه از ۴۵۱۸۰۰ هکتار در سال ۱۹۵۵ به ۸۹۷۳۰ هکتار در سال ۲۰۱۴ کاهش یافته است. در این تحقیق مشخص گردید بیشترین پسروی دریاچه در قسمت جنوبی آن به وقوع پیوسته است. این پسرویها همراه با گسترش پهنههای نمکی در سواحل این دریاچه همراه است. پایین آمدن سطح آب دریاچه رابطهی مستقیم با گسترش زمینهای کشاورزی پیرامون دریاچه و رابطهی معکوس با شاخص هدایت الکتریکی آب دریاچه (EC) دارد. این نوسانات اثرات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی مهمی را به دنبال دارد. بررسی روند تغییرات دریاچه نشان میدهد که اگرروند به همین صورت ادامه یابد و اقدام موثری انجام نشود تا سال ۱۴۱۲ دریاچهی ارومیه از بین خواهد رفت و به شورهزار تبدیل خواهد شد.
کلمات کلیدی: دریاچه ارومیه, سامانه اطلاعات مکانی, دورکاوی, آشکارسازی تغییرات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1592308/