سمیه باصری - دانشجوی دکترا دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ا
محمد مرشد - دانشیار دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
علی زادهوش - دانشیار دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
روح الله جلیلی - دانشجوی دکترا دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران،

الکتروریسی روشی ساده به منظور تولید نانوالیاف پلیمری می باشد. رسانایی الکتریکی نانوالیاف پلیمری الکتروریسی شده در مقاسیه با فلزات متداول کمتر می باشد. یک راه برای غلبه بر این مشکل، رسوب نمکهای فلزی روی نانوالیاف الکتروریسی شده با استفاده از روش پوششکاری می باشد. در این مقاله، ابتدا نانوالیاف پلیاکریلونیتریل به روش الکتروریسی تهیه شده و سپس دسته های نانوالیاف موازی شده تک محوری به صورت نخهای چند فیلامنتی تهیه گردیدند و با استفاده از یکسری عملیات تکمیلی بر روی نانوالیاف، خواص فیزیکی و مکانیکی آنها بهبود داده شد. به منظور افزایش رسانایی الکتریکی نانوالیاف تهیه شده، پوشش کاری آنها با نمک فلزی مس سولفید انجام شد. پوشش کاری به روش غوطهوری بوده و به صورت تک مرحله ای انجام شد. در این راستا نانوالیاف اکریلیک با محلولی از ترکیب مس ( ΙΙ ) و یک ماده کاهنده به منظور کاهش یونهای مس دوگانه به یونهای مس یگانه، و یک ترکیب حاوی سولفور عمل شدند. همچنین از سدیم دی تیونیت به عنوان ماده کاهنده دوم که حاوی سولفور نیز می باشد، استفاده شد. در نهایت، به مطالعه خواص سطحی نانوالیاف پوشش داده شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پرداخته شده است.

الکتروریسی، هدایت الکتریکی، پوششکاری، الیاف اکریلیک