اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریزا و باکتری سودوموناس بر برخی ویژگی های مورفو-فیزیولوژیک چای ترش Hibiscus sabdariffa L.
عنوان مقاله: اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریزا و باکتری سودوموناس بر برخی ویژگی های مورفو-فیزیولوژیک چای ترش Hibiscus sabdariffa L.
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-30-2_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-30-2_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
سارا صنایعی - گروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مرتضی برمکی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علی عبادی خزینه قدیم - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
موسی ترابی گیگلو - گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
خلاصه مقاله:
سارا صنایعی - گروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مرتضی برمکی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علی عبادی خزینه قدیم - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
موسی ترابی گیگلو - گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده اهداف: خشکی یکی از مهمترین تنشهای محیطی است که رشد و تولیدات گیاهی را بیش از سایر تنشهای زیستی و غیرزیستی کاهش میدهد. بررسی نقش همزیستی میکوریزایی و باکتری محرک رشد سودوموناس در افزایش مقاومت به خشکی گیاه دارویی چای ترش از اهداف این پژوهش میباشد. مواد و روشها: آزمایش به صورت فاکتوریل درقالب طرح کامل تصادفی، با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۵ به اجرا درآمد. تیمارهای مورد آزمایش شامل سطوح خشکی در چهار سطح، اعمال تنش خشکی در شروع گلدهی،۵۰ درصد گلدهی، ۱۰۰درصد گلدهی و بدون اعمال تنش، دو گونه قارچ میکوریزا (Glomus mosseae وGlomus intraradices) به علاوه شاهد بدون تلقیح و باکتری ریزوسفری محرک رشد سودوموناس (Pseudomonas p-۱۶۹) بهعلاوه شاهد بدون تلقیح در نظر گرفته شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که با اعمال تنش رطوبتی خصوصیات رشدی گیاه دارویی چای ترش نظیر ارتفاع ، تعداد غوزه در بوته، هدایت روزنهای، وزن خشک کاسبرگ، وزن خشک بذر، وزن خشک و حجم ریشه، وزن هزاردانه و کلروفیل برگ به طور معنیداری کاهش یافت. کاربرد قارچهای میکوریزا و باکتری محرک رشد سودوموناس در شرایط تنش خشکی سبب افزایش محتوای نسبی آب گردید که بیشترین این مقدار (۳۷/۶۴ درصد) از تیمارتلقیح شده با قارچ حاصل شد که نسبت به شرایط عدم تلقیح حدود ۳۲ درصد افزایش نشان داد. در پاسخ به تنش خشکی فرآیندهای تنظیم اسمزی در گیاه چای ترش فراهم شد و در شرایط تنش، میزان پرولین (۸۴/۷ میلی گرم بر گرم) وآنزیم آنتیاکسیدانت پلیفنلاکسیداز (۵۶/۱ میکروگرم بر گرم) نسبت به شرایط آبیاری کامل به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: کاربرد قارچهای میکوریزا و باکتری محرک رشد سودوموناس سبب تعدیل اثرات منفی تنش خشکی گردید. کودهای زیستی از طریق افزایش رشد و افزایش معنیدار فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت باعث افزایش مقاومت به تنش خشکی شدند.
کلمات کلیدی: باکتری محرک رشد, پرولین, چای ترش, خشکی, همزیستی میکوریزایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1592563/