ارزیابی پایداری زیست محیطی کشاورزی در استان آذربایجان شرقی
عنوان مقاله: ارزیابی پایداری زیست محیطی کشاورزی در استان آذربایجان شرقی
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-29-3_020
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-29-3_020
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرضیه منافی ملایوسفی - اقتصاد کشاورزی، گرایش اقتصاد منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
باب اله حیاتی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اسماعیل پیش بهار - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
جواد نعمتیان - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز
خلاصه مقاله:
مرضیه منافی ملایوسفی - اقتصاد کشاورزی، گرایش اقتصاد منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
باب اله حیاتی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اسماعیل پیش بهار - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
جواد نعمتیان - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز
محیطزیست بستر فعالیتهای کشاورزی است و منابع طبیعی نهادههای تولید آن میباشند، بنابراین با توجه به ارتباط وسیع کشاورزی با منابع طبیعی و محیطزیست به نظر میرسد که پایداری کشاورزی نقش مهمی در حفاظت از سرمایههای طبیعی و محیطزیست داشته باشد. با توجه به اهمیت این موضوع در توسعه پایدار، این تحقیق به ارزیابی پایداری زیستمحیطی کشاورزی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی با استفاده از تحلیل سلسله مراتب گروهی (AHP) میپردازد. وزن شاخصها از طریق نظرسنجی از گروه کارشناسان تعیین شد و سایر اطلاعات لازم از منابع ثانویه نظیر سازمان جهاد کشاورزی، سازمان آب منطقهای و سالنامههای آماری استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۹۴ جمعآوری گردید. نتایج مطالعه نشان داد شاخصهای درصد مصرف آب غیرکشاورزی، سیستمهای کارآمد آبیاری و سطح تراز آب زیرزمینی، به ترتیب با وزن نسبی ۱۲۹/۰، ۱۱۶/۰ و ۰۹۴/۰، از دیدگاه گروه کارشناسان عوامل مهمی هستند که بر میزان پایداری تاثیر میگذارند. رتبهبندی میزان پایداری نشان داد شهرستانهایی که در شمال و شمالشرقی استان واقع شدهاند دارای پایداری زیستمحیطی بیشتری هستند، اما شهرستانهایی که در گوشه جنوبغربی استان و در حاشیه دریاچه ارومیه قرار دارند، دارای پایداری زیستمحیطی کمتری میباشند. همچنین نتایج این مطالعه نقاط ضعف شهرستانهای مختلف استان را در دستیابی به پایداری زیستمحیطی کشاورزی آشکار کرد. با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد میشود با گسترش سیستمهای آبیاری تحت فشار، اصلاح انهار و سیستمهای سنتی انتقال آب در مزارع، مقابله با حفر چاههای غیرمجاز و تغییر الگوی کشت متناسب با شرایط تغییر اقلیم به کاهش مصرف آب کشاورزی و تقویت منابع آبی زیرزمینی استان کمک نمود.
کلمات کلیدی: آذربایجان شرقی, ارزیابی, پایداری زیستمحیطی, تحلیل سلسله مراتب گروهی (AHP), کشاورزی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1592608/