الگویی برای سنجش پایداری کشاورزی با استفاده از شاخص های ترکیبی فازی (مطالعه موردی: استان کرمان)
عنوان مقاله: الگویی برای سنجش پایداری کشاورزی با استفاده از شاخص های ترکیبی فازی (مطالعه موردی: استان کرمان)
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-29-3_019
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_SUST-29-3_019
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیاوش فلاح علی پور - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
حسین مهرابی بشرآبادی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدرضا زارع مهرجردی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
داریوش حیاتی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
خلاصه مقاله:
سیاوش فلاح علی پور - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
حسین مهرابی بشرآبادی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدرضا زارع مهرجردی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
داریوش حیاتی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مطالعه حاضر با پیشنهاد روش جدیدی برای ساخت شاخصهای ترکیبی پایداری سعی کرده است تا با بهبود ویژگیهای این نوع شاخصها به پیشرفت این شاخه از علم کمک نماید. برای نشان دادن قابلیتهای روش پیشنهادی در عمل، کاربردی از آن برای ارزیابی سطوح پایداری کشاورزی در جنوب شرقی ایران (استان کرمان) ارائه شده است. بدین منظور، شاخصهای پایهای در سه بعد پایداری (اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی) برای شهرستانهای منتخب استان، بر اساس مرور منابع و نظرات پنل ۱۵ نفره خبرگان دانشگاهی، انتخاب شده و با استفاده از دادهها و اطلاعات عمدتا جمعآوری شده از سرشماری عمومی کشاورزی سال ۱۳۹۳ و سالنامه آماری ۱۳۹۴ استان کرمان، محاسبه و سپس نرمال شدند. آنگاه، با استفاده از رهیافت مقایسات زوجی فازی، ترجیحات جامعه برای اهمیتهای نسبی شاخصها بر اساس پرسشنامههایی که به همین منظور طراحی و توسط پنل مذکور تکمیل شدند، به صورت وزنهایی وارد توابع مجموعسازی گشتند. خروجی این روش، شاخصهای ترکیبی اقتصادی، اجتماعی، زیستمحیطی و کل پایداری برای هر یک از شهرستانها بود، که با استفاده از آنها شهرستانهای مورد مطالعه بر اساس سطوح نسبی پایداری، رتبهبندی شدند. همچنین وضعیت پایداری منطقه در هر یک از سه بعد مذکور و به صورت فراگیر تعیین شد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که روش پیشنهادی قادر است برخی قابلیتهای شاخصهای ترکیبی را در فرآیند ارزیابی پایداری، ارتقا بخشیده و به عنوان ابزاری کاربردی از تصمیمات سیاستی بخش کشاورزی حمایت نماید.
کلمات کلیدی: ارزیابی پایداری کشاورزی, زیست محیط, شاخصهای ترکیبی, کرمان, مقایسات زوجی فازی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1592609/