مرتضی صادقی - MSc in Sport Pathology and Corrective Exercise, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
غلامعلی قاسمی - Assistant Professor, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran
فریبا ایرج - BSc in Physical Education, School of Physical Education and Sport Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran

مقدمه: اجرای الگوهای حرکتی و مهارتی هنگام تمرین و مسابقه می تواند موجب سازگاری های منفی در ساختار دستگاه اسکلتی شود. این تحقیق با هدف بررسی، ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلو در ورزشکاران ووشوکار در دو سطح حرفه ای و آماتور و مقایسه آن با افراد غیر ورزشکار انجام شد.مواد و روش ها: نمونه آماری این تحقیق شامل ۵۰ ورزشکار حرفه ای ووشوکار، ۵۰ ورزشکار آماتور ووشوکار و ۵۰ نفر غیر ورزشکار بود. برای اندازه گیری کیفوز و لوردوز از خط کش منعطف استفاده شد. به منظور سنجش میزان زاویه سر از گونیامتری که بدین منظور ساخته شده بود، استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ANOVA یک سویه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.یافته ها: کیفوز، لوردوز و سر به جلو در هر سه گروه دارای تفاوت معنی دار بود (به ترتیب ۲۲/۰۸ = F و ۰/۰۱ > P، ۱/۸ = F و ۰/۰۱ > P، ۱۵/۸ = F و ۰/۰۱ > P). در ورزشکاران حرفه ای با ۱۳ ± ۴۹/۸ درجه کیفوز، ۹ ± ۵۱/۲ درجه لوردوز، ۷/۲ ± ۳۵/۶ درجه سر به جلو بیش ترین میزان اختلال پاسچرال مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به این که ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلوی ورزشکاران حرفه ای شدیدتر از افراد غیرحرفه ای بود، طراحی و برنامه ریزی مناسب تمرینات تخصصی ویژه این رشته ورزشی و توجه به حفظ پاسچر صحیح در حین تمرینات ضروری می باشد.کلید واژه ها: ناهنجاری وضعیتی، ورزشکار حرفه ای، ورزشکار آماتور، ووشو