سیدغلامرضا میری - استادیار گروه جغرافیا-دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
محمدرضا پودینه - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای آمایش سرزمین دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

در چند دهه گذشته ایجاد، تقویت و بهبود تعاملات روستایی و شهری به عنوان یکی از ابزارهای توسعه هماهنگ و متوازنسکونتگاه های روستایی و شهری همواره مورد تاکید محققان، برنامه ریزان و سیاست گذاران بوده است. ایجاد و تقویت تعاملاتروستا و شهر مستلزم وجود یک شبکه سازمان یافته شهری مناسب و کارآمد با سطوح سلسله مراتبی متفاوت در قلمرو است.دگرگونی توسعه شهری و روستایی اساسا فرآیند و نتیجه تبادل مواد و تعامل عوامل بین سیستم های منطقه ای شهری وروستایی است. سنجش دگرگونی شهر و روستا مبنایی برای شناسایی مراحل و انواع انتقالی است و به یک موضوع مرزی مهمدر مطالعه رابطه شهر و روستا تبدیل شده است. در سال های اخیر، مطالعات داخلی و خارجی بر ارزیابی جامع ارتباط شهری –روستایی، هماهنگی و ادغام و اندازه گیری بر اساس جمعیت، صنعت و زمین متمرکز شده اند. به طور خاص، تشخیصسیستماتیک چند بعدی، مبنای علمی برای آشکار کردن وضعیت، مرحله، الگو و مکانیسم توسعه شهری و روستایی فراهم می کند.

سنجش، ارزیابی، تحول شهری – روستایی