مبینا مالتی - کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
آنیا آهنی آذری - استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.

مقدمه و هدف: با توجه به انتقال عوامل عفونی محیط بیمارستان از طریق تماس،گندزدایی به عنوان مهمترین راهکارپیشگیری از عفونت های بیمارستانی مطرح می شود. استفاده از گندزداها به منظور کنترل و پیشگیری از عفونت موجبکاهش قابل ملاحظه ابتلا به بیماری و مرگ ومیر می شود و از نظر اقتصادی، حائز اهمیت است. امروزه طیف وسیعی از مواد گندزدا با پایه های مختلف، موجود می باشند که قدرت اثر مختلفی دارند. لذا در این تحقیق به بررسی تاثیر چند ضدعفونی کننده با پایه های مختلف بر روی عوامل باکتریایی شایع در بیمارستان ها پرداخته شد.مواد و روش ها: در این مطالعه اثر چهار گروه ضدعفونی کننده شامل هیدروژن پراکسید ۶ درصد، هیپوکلریدسدیم ۱ درصد، بتادین و دکوسپت الکلی روی جدایه ها و سوش های استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس (ATCC ۲۵۲۹۳)، اشریشیا کلی (ATCC ۲۵۹۲۲)،و سودوموناس ائروژینوزا (ATCC ۲۷۸۵۳) به روش دیسک دیفیوژن بررسی شد. از کلنی باکتری های مورد نظرسوسپانسیونی برابر با غلظت ۰/۵ مک فارلند تهیه و سپس در محیط کشت تلقیح نموده و بلافاصله دیسک های آغشته به ضدعفونی کننده های مورد پژوهش به فاصله حدود ۱۵ میلی متر از یکدیگر بر روی محیط کشت قرار داده شد.محیط های کشت به مدت ۲۴ ساعت در حرارت ۳۷ درجه سانتی گراد انکوبه شده و هاله عدم رشد که نشانه اثر بخشی موادضد عفونی کننده می باشد توسط خط کش میلی متری اندازه گیری شد. در این مطالعه قطر ۶ میلی متر برابر با صفر بیاثر، قطر ۷ تا ۱۰ میلی متر کم اثر، قطر ۱۱ تا ۱۵ میلی متر متوسط الاثر و از ۱۵ میلی متر به بالا قوی الاثر تلقی گردید.نتایج: در بین ضدعفونی کننده ها هیدروژن پراکسید و دکوسپت الکلی به ترتیب بیشترین و کمترین میزان اثربخشی را روی جدایه ها داشتند. میانگین قطر هاله عدم رشد دو ضدعفونی کننده فوق برای جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۲۷ و ۱۳/۲ میلی متر بود در حالی که برای جدایه های اشریشیا کلی میانگین به ترتیب ۲۱/۷ و ۱۱/۲ میلی متر اندازه گیریشد. در مورد جدایه های سودوموناس ائروژینوزا میانگین قطر هاله عدم رشد این دو ضدعفونی کننده به ترتیب ۱۸/۷ و ۱۰/۳ میلی متر بدست آمد. در این مطالعه جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس حساس ترین و جدایه های سودوموناس ائروژینوزا مقاوم ترین باکتری ها نسبت به ضدعفونی کننده های مورد آزمایش ارزیابی شدند. همچنین در بررسی فعالیت آنتی باکتریال ضدعفونی کننده ها مشخص گردید که سوش های استاندارد در مقایسه با جدایه ها حساسیت بیشتری به ضدعفونی کنندههای مورد بررسی داشتند.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر هیدروژن پراکسید نسبت به سایر ضدعفونی کننده ها بیشترین اثربخشی را روی جدایه هایبیمارستانی داشت و به نظر می رسد ضدعفونی کننده مناسبی برای سطوح مختلف در بیمارستان ها و مراکز پزشکی باشد.

ضدعفونی کننده، پاتوژن، بیمارستان، اثر ضدباکتری