سیروس حدادنیا - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی
کمال محمدزاده
نیما شهیدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی

هدف مقاله حاضر مقایسه بین روش تدریس حل مساله از طریق محیط یادگیری الکترونیکی با روش تدریس سنتی می باشد. روش تحقیق نیمه تجربی است جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر و پسر سال سوم راهنمایی شهر شیراز تشکیل می دهند که در سال تحصیلی 89-88 مشغول به تحصیل بودند، از میان آنان 120 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش دانش آموزانی بودند که از طریق روش حل مساله از طریق یادگیری الکترونیکی اموزش دیده اند و گروه کنترل هیچ متغیر یا روش جدیدی را دریافت نمی کنند و با روش سنتی فعالیت خود را ادامه می دهند. ابزار پژوهش آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته که در بخش آمار استنباطی از آزمون test-t استفاده شده است، نتایج نشان داد که بین دانش آموزانی که با روش حل مساله از طریق یادگیری الکترونیکی آموزش دیده بودند نسبت به دانش آموزانی که با روش سنتی آموزش دیده اند تفاوت معناداری وجود دارد. بین دانش آموزان پسر و دختر که با روش سنتی از طریق یادگیری سنتی اموزش دیده اند تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین دانش آموزان پسر و دختر که با روش آموزش حل مساله از طریق یادگیری الکترونیکی اموزش دیده اند تفاوت معناداری وجود دارد.

آموزش حل مساله، یادگیری الکترونیکی، روش آموزش سنتی