آزاد خانزادی - استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
علی توسلی نیا - کارشناس ارشد گروه اقتصاد، دانشگاه مازندران، ساری، ایران.
علی بهنیا - کارشناس ارشد گروه اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
میثم سلطانی - کارشناس ارشد گروه اقتصاد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

هدف: پیچیدگی اقتصادی می تواند به عنوان آینه و منعکس کننده دانش ومهارت نیروی انسانی یک کشور در فرآیند تولید، به منظور تولید محصولاتی پیشرفته و پیچیده تر در عرصه بین الملل، به منظور رسیدن به رشد اقتصادی بالاتر و به تبع آن قرار گرفتن در مسیر پیشرفت و توسعه اقتصادی، است؛ رشد اقتصادی ای که با بکارگیری نیروی ماهر و دارای دانش، می ‍تواند سطح رفاه آنها را افزایش داده و نابرابری درآمدی را کاهش دهد.روش: لذا مطالعه حاضر، به بررسی تاثیر پیچیدگی اقتصادی بر نابرابری درآمد در ایران طی دوره زمانی ۹۹-۱۳۶۸ با استفاده از روش خود توزیع با وقفه های گسترده (ARDL)، پرداخته است.یافته ها: نتایج نظری بیانگر این است که هر چه ایران ازنظر شاخص پیچیدگی اقتصادی ارتقا یابد می تواند با بهره گیری از دانش متنوع به سطح بالاتری از تخصص دست یابد و محصولاتی پیشرفته و پیچیده تر تولید کند. این تخصص بالاتر توسط پیچیدگی اقتصادی به دست می آید با افزایش بهره وری سبب بهبود درآمد افراد فقیر جامعه و درنتیجه کاهش نابرابری درآمد خواهد شد. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این است شاخص پیچیدگی اقتصادی در ایران بر نابرابری درآمد اثر منفی و معناداری داشته است.

نابرابری درآمد, پیچیدگی اقتصادی, روش خود توزیع با وقفه های گسترده, ایران