فدرا اشرف زاده - استادیار، گروه عمران، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
مهدی لطفی - کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران

ستونهای مرکب سالهاست در سازه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند و روند استفاده از آنها هر روز رو به افزایش می باشد. استفاده موثر و کارآمد از ستونهای مرکب نیازمند به نگرشی متفاوت نسبت به ستونهای بتنی و فولادی برای ورود به پروسه طراحی این ستونها می باشد. در سازه های بلندی چون پلها و اسکله های دریایی شکل پذیری، سختی و باربری نهایی ستونها از اهمیت بسزایی برخوردار می باشند. در این تحقیق به منظور بهبود عملکرد ستونهای مرکب فولادی پرشده با بتن (CFT) از ورق فولادی برای اتصال دو ستون به هم استفاده شده است. این مدلها تحت عنوان CFT-SP می باشند. جهت بررسی تاثیر ورق میانی بر رفتار ستونهای فولادی پر شده، ۱۰ مدل سازه ای با ستونهای با مقطع دایروی و ضخامت جدار فولادی متفاوت، با و بدون وجود ورق میانی مورد بررسی قرار گرفته اند. سازه های مورد نظر با استفاده از نرم افزار آباکوس تحت بارگذاری محوری تحلیل گردیده اند. نتایج حاصل از آنالیزها نشان می دهند که ظرفیت باربری نهایی ستونها، به طور قابل توجهی تحت تاثیر تعامل بین فولاد جدار با بتن داخل ستون، ضخامت جدار فولادی و ضخامت ورق میانی می باشد. به عبارتی استفاده از ورق میانی مابین ستونهای CFT باعث کاهش شکل پذیری و افزایش سختی آن خواهد شد. به منظور افزایش شکل پذیری و رفع اثر سوء کمانش زودهنگام ورق، ازسخت کن نده استفاده شده است. نتایج نشان دهنده افزایش قابل ملاحظه در شکل پذیری مدلهای با سخت کن نده میانی نسبت به مدلهای بدون سخت کن نده میانی می باشند.

ستون مرکب، ظرفیت باربری ستون، شکل پذیری، سختی، المان محدود ، سخت کن نده.