مسعود جعفرپور حسن بگلو - دانشآموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی، ایلخچی، ایران
علی قره باغی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، ایلخچی، ایران

اصل استصحاب به عنوان یکی از کاربردی ترین اصول عملیه، در مسائل فقهی و حقوقی می باشد. این اصل درزمان تردید داشتن بر سر عدم یا وجود ادله یا اصل موضوعی به کار برده می شود و حکم به بقای چیزی استکه در گذشته بوده است. این اصل چه به عنوان اماره و چه عنوان اصل کاربرد زیادی در مباحث حقوقی دارد.این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده و با هدف بررسی و مطالعه ارکان و ادله اصل استصحاب انجام پذیرفته است. در رابطه با ارکان اصل استصحاب هفت موردی که در تحقق و تقوم و تکون استصحاب اثر دارد عبارتنداز: یقین، شک، وحدت متعلق یقین و شک، تعدد زمان متیقن و مشکوک، اجتماع یقین و شک در زمان واحد،سبقت زمان متیقن بر زمان مشکوک، فعلیت شک و یقین. همچنین در رابطه با ادله ی حجیت اصل استصحاب بهپنج مورد؛ سیره عقلا، اخبار، اجماعی که صاحبان فن ادعاء نموده اند، استقراء و حکم عقل در این مطالعه اشارهشده است.

سیره عقلاء، یقین، شک، اخبار، استصحاب