سها پورمحمد - دانشجوی کارشناسی ارشد
آرش پسران - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت ایران

مساله اصلی درتاثیر گذاری تکنولوژی برمعماری مساله زمان است زیرا تکنولوژی همیشه با معماری همراه بوده و هست و اساسا معماری خود نوعی ازتکنولوژی می باشد اگر معماری و تکنولوژی با یکدیگر همگان و همقدم باشند تاثیرات بی هویتی و مشکلات ناشی از سطحی انگاری نامحسوس می باشد ولیکن اگر معماری بومی از تکنولوژی عقب بیفتد مسلما درزمان همگام کردن این دو این تاثیر کاملا محسوس می باشد و باعث دگرگونی هایی درمعماری خواهد شد درمعماری بومی کشور ما تازمانی که معماری بوم گرا و تکنولوژی با یکدیگر همگام بود این روند کاملا نامحسوس به جلو پیش میرفته است لیکن درزمان هایی از جمله دوران قاجار به بعد که این روند با یکدیگر همخوان نبوده مشکلات متعددی را حتی درمقررات و قوانین مماری شاهد بودیم اینمقاله مشکل را ناشی از ناهمگونی زمان مورد نیاز برای رسیدن به راه حل صحیح یک مشکل معماری دربعد قوانین باتوجه به امکانات بوم گرای موجود می داند.

معماری و تکنولوژی، معماری بومی، تقلید سطحی، زمان، آنالیز علمی و تجربی قوانین