مصطفی قدمی - عضو هیات علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه مازندران
سیده سحر محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه مازندران
طاهره غلامیان آقامحلی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه مازندران

توسعه فیزیکی و رشد جمعیتی شهرهای ایران تا چند دهه پیش دارای افزایشی هماهنگ و متعادل بود. با بروز تحولات جدید، شهرها به سرعت تغییرات و دگرگونیهایی را پذیرفتند. این دگرگونیها به شکل افزایش سریع جمعیت و گسترش فیزیکی شتاب آمیز شهرها، و به صورتی نامتعادل و ناهماهنگ بوده است. شهر بابلسر نیز مانند بسیاری از شهرهای کشور از این تحولات مصون نمانده است. از اینروتحقیق حاضر با هدف ارزیابی تغییرات فضایی شهر بابلسر تحت تاثیر توزیع کاربری های خدماتی و تجاری و همچنین پراکنش جمعیت در مقیاس محلات، صورت گرفته است. با توجه به ماهیت و هدف این تحقیق، روش کار تحلیلی – توصیفی و مبتنی بر استفاده از مدل بوده است. مدل های بکار رفته در این تحقیق به تحلیل چگونگی گسترش کالبدی – فضایی شهر بابلسر پرداخته است. نتایج حاصل نشانگر رشد پراکنده (اسپرال) و گسترش فیزیکی شهر بابلسر در طی ده سال گذشته می باشد و نتایج مدل ها در راستای بررسی ساختار کنونی شهر نیز بیانگر این است که شهر بابلسر دارای الگوی فضایی قطبی نشده بوده و کاربری ها بطور پراکنده در سطح شهر سازمان یافته اند. در عین حال یک مرکز ضعیف با تمرکز بخشی از فعالیت ها در آن به شهروندان خدمات رسانی می کند.

توسعه شهری، تغییرات فضایی، فرم، ساختار شهر، بابلسر