لزوم بهینه سازی مدیریت پایدار پسماندها و نخاله های شهری

نخاله های ساختمانی عمدتا از ساخت، بازسازی و تخریب ساختمان ها، پل ها و زیرساخت های جاده ای به جا می ماند. با توجه به حجم بالای تولید نخاله های ساختمانی و حجم بالای مصرف بتن به عنوان پر مصرفترین محصول ساختمانی در حالی که هر روز ابعاد و تعداد پروژه های عمرانی به خصوص در کشورهای در حال توسعه در حال گسترش می باشد، بدیهی است که انجام نحوه بازیافت نخاله های ساختمانی تا چه حد می تواند در حفظ منابع موجود که بعضا غیر قابل تجدید می باشند و نیز از لحاظ محیط زیستی لازم و ضروری باشد. فعالیت هایی که به منظور کاهش نخاله های حاصل از تخریب ساختمانی انجام می گیرد، به عنوان مدیریت پسماند شناخته می شود. این مسئله بسیار مهم است و نیاز است که جوامع نیز فوریت آن را درک کنند. افزایش جمعیت، نیاز به ساخت و ساز انواع ساختمان ها را چندین برابر نموده است که به تبع آن، نیاز به مصالح ساختمانی هم افزایش می یابد. به کارگیری مجدد نخاله های ساختمانی، کمبود این مصالح را کاهش می دهد. زمانی که ضایعات و نخاله های ساختمانی مورد بازیافت قرار می گیرند، مصرف انرژی و آب نیز کاهش پیدا می کند. در فرآیند بازیافت نخاله های ساختمانی، می توان تغییرات مثبتی در ویژگی های آن ایجاد کرد. هدف این پژوهش لزوم بهینه سازی مدیریت پایدار پسماندها و نخاله های شهری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد یکی از بهترین روش هایی که باعث می شود مدیریت نخاله ها و ضایعات ساختمانی به خوبی اتفاق بیفتد، بازیافت می باشد. بسیاری از کشورهای توسعه یافته به دنبال انتخاب راه ها و روش هایی هستند که به کمک آن بتوانند بهترین فرایند را در بازیافت پسماندهای ساختمانی پیاده کنند. از آنجایی که این مسئله تاثیر زیادی در کاهش هزینه های ساخت و ساز یا تخریب دارد، می توان در بسیاری از بخش های دیگر مثل پل سازی، ساخت راه آهن، جاده سازی و مواردی از این دست نیز آنها را پیاده کرد.