سعید مذبوحی - استادیار، آموزش وپرورش، دانشگاه علامه طباطبائی تهران، ایران
مینا رنجبری - دانشجوی دکتری، علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران

این پژوهش با هدف بررسی مطالعات آموزش مجازی در دوران پاندومی کوید ۱۹ انجام شد و باتاستفاده از Google scholar ،Scopus ،Eric روش مروری با مطالعه در منابع داخلی و پایگاه های خارجی در بازه زمانی ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ مطالب مرتبط گردآوری شد و نتایج زیر مشاهدهمی شود: مزایا و فرصت: (در دسترس بودن محتوا در هر زمان و در هر مکان، انعطاف پذیری و پویاییروش آموزشی، توسعه مهارت های دانشی و مهارتی ارتقای شناسایی، افزایش اعتمادبه نفسدانشجویان، تقویت و تسهیل گری یادگیری معنی دار، تسهیل تعامل با دانشجو و مخاطرات هزینه بالا،عدم آمادگی معلمین برای آموزش مجازی، کمبود زیرساخت های فنی لازم. استرس و خستگیمعلمان، اهمیت زمینه اجتماعی-فرهنگی تقویت روش شناختی و فنی، طراحی و اجرای ارزیابی هایمناسب، حصول اطمینان از مشارکت دانش آموزان، ضعف باورهای خودکار آمدی و اعتمادبه نفسمعلمان، ضعف مهارتهای یادگیری خودتنظیمی و کار گروهی دانش آموزان، عدم توجه بهوفاداری اجتماعی و تفاوتهای فردی و عدم توجه به مرزها و حفظ حریم خصوصی. امروزه امروزه،تکنولوژی جای خود را به عنوان مکمل جریان آموزش داده و تکلیف به عنوان یک وظیفه و عملبه مرور به مهارت به عنوان یک نیاز جای خود را بازکرده است. یادگیری لذتبخش به عنوان یکهدف معرفی می شود. آنچه در مورد این بیماری همه گیر جهانی است واکنش متفاوت کشورهایدرگیر با آن در خصوص نحوه آموزش به دانش آموزان و دانشجویان است و به شیوه های ترکیبینیز روی آورده اند. آنچه مسلم است و همه کشورها به آن رسیده اند توجه و تاکید به جنبه فرصتآن است نه تهدید.

یادگیری سیار، کوید ۱۹، آموزش مجازی، فرصت ها، مخاطرات