فاطمه کردبچه - دانشجو کارشناسی ارشد گروه مدیریت، دانشگاه صنعتی شاهرود
مجتبی غیاثی - دانشیار، دانشگاه صنعتی شاهرود

مقیاس تولید یکی از عوامل تاثیر گذار بر شاخص های مختلف بهره وری است که می بایست مد نظر محققان و تصمیم گیرندگان قرار گیرد.بانک ها نیز به عنوان موسسات مالی-خدماتی از این قاعده مستثنی نیستند. اکثر مطالعات انجام شده در حوزه عملکرد بانکی به بررسیکارایی شعب یا بانک های کشور پرداخته اند. پژوهش حاضر با تمرکز بر مقیاس تولید اقتصادی بانک ها به بررسی کارایی مقیاس چهاردهبانک منتخب کشور و نقش آن در کارایی آنها می پردازد. در این پژوهش از رویکرد ناپارامتریک تحلیل پوششی داده ها که پیش فرض تابعیخاصی را تحمیل نمی کند استفاده شده است. از دو مدل با خاصیت بازده به مقیاس ثابت و بازده به مقیاس متغیر برای ارزیابی کاراییاقتصادی و کارایی مقیاس در ماهیت ورودی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میانگین کارایی فنی و کارایی فنی خالص در سال۱۳۹۸ به ترتیب برابر ۰.۳۲۸۶۴۵ و ۰.۵۲۶۷۶۹ است که این مقادیر در سال ۱۳۹۹ به ۰.۳۷۴۱۱۲ و ۰.۶۷۳۷۸۵ افزایش یافتهاست. همچنین مقادیر کارایی مقیاس در سال ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ به ترتیب برابر ۰.۶۵۸۸۶۶ و ۰.۵۷۹۸۲ است و تنها یک بانک درهر دوسال مورد بررسی، موفق به کسب امتیاز کارایی مقیاس ۱ شده است.

تحلیل پوششی داده ها؛ کارایی مقیاس؛ بانک های منتحب ایران؛ بازده به مقیاس