زهرا ملائی - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیدمهدی قمصری - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد مهدی ساری - دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین امنیان فر - گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین شاد - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

زخم های ناحیه انتهایی اندام حرکتی اسب، به دلیل خصوصیات منحصر به فرد آناتومیکی و فیزیولوژی این ناحیه شامل کمی خون رسانی ، برجستگی های استخوانی ، عدم حضور عضلات حمایت کننده ، مفاصلی با حرکت زیاد و میزان بالای آلودگی نسبت به سایر نقاط بدن ، اغلب دوره درمان طولانی، سخت و چالش برانگیزی دارند. این در حالیست که فعالیت ورزشی و ارزش اقتصادی این حیوان ، بازگشت هرچه سریعتر دام را به عرصه ی کاری خود طلب می کند. بنابراین درمان درست و به موقع ضایعه ایجاد شده بسیار حائز اهمیتاست. در این مطالعه از تعداد ۴ راس اسب سالم، یک راس نر و سه راس ماده ، با وزن تقریبی ۲۵۰-۳۵۰ کیلوگرم استفاده شد و در ناحیه جانبی متاکارپ و متاتارس هر اندام حرکتی در شرایط آسپتیک دو زخم تمام ضخامت ایجاد گردید و در هر اسب زخم ها به ۳ گروه تقسیم گردیدند به نوعی که هر اسب به عنوان گروه کنترل خود نیز بود. در یک گروه PRP و در گروه دیگر پماد آنتی بیوتیک سیلور سولفادیازین روی زخم ها قرار گرفت وگروه آخر بدون درمان و فقط شست وشو با سرم نرمال سالین بود.

پوست، زخم، التیام، مدیریت زخم، PRP