عطا آقایی آرایی - دانشیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران
محمود قضاوی - استاد، دانشکده عمران دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
فرشاد لشنی زند - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده عمران دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

با توجه به کاهش شدید بودجه های عمرانی و راه سازی، لزوم استفاده از خاک محلی به عنوان اساس و زیراساس به عنوان راهکاری برای کاهش هزینه نهایی پروژه ها احساس می شود. لذا این تحقیق به بررسی و مشخصات خاک اساس اصلاح نشده و اصلاح شده با ۳ درصد آهک شامل مقاومت های فشاری تک محوری و برزیلی و مدول برجهندگی در مدت های عمل آوری مختلف و همچنین بعد از انجام آزمایش های سیکل های تر و خشک شدن و ذوب و یخبندان می پردازد. نمونه های تک محوری و برزیلی با قطر cm ۱/۱۰۱ و ارتفاع cm۱۱ در ۳ لایه با ضخامت یکسان و دانستیه خشکg/cm۳ ۲/۲ و رطوبت اولیه ۶% و ۸% ساخته شدند. نتایج نشان می دهد که افزودن آهک به طور قابل ملاحظه ای مقادیر CBR و مقاومت برشی خاک را افزایش می دهد. اصلاح خاک با آهک مقاومت آن در برابر چرخه های تر-خشک بهبود می بخشد، اما در برابر چرخه های ذوب-یخبندان مناسب نمی باشد. همچنین براساس آزمایش های تعیین مدول برجهندگی، مقایسه تعیین ارتباط مقادیر CBR خاک اصلاح نشده و اصلاح شده با آهک تحت شرایط آب و هوایی گرم-خشک انجام شد. نتایج نشان داد مقادیر مدول برجهندگی خاک اصلاح نشده خشک و خاک اصلاح شده با آهک با هم برابر هستند. مقدار CBR (حداکثر مقدار براساس برای نفوذ mm ۵/۲ یا mm ۵) در خاک اصلاح نشده برابر مقدار نظیر برای نفوذ mm ۲۵/۱ در خاک اصلاح شده با آهک است. لذا برای اهداف طراحی توصیه می شود برای خاک اصلاح شده با آهک از روابط همبستگی مدول برجهندگی و مقادیر CBR برای نفوذ mm ۲۵/۱ استفاده شود.

اساس و زیراساس اصلاح شده, آهک, مقاومت فشاری, مقاومت برزیلی, CBR, عمل آوری, مدول برجهندگی, میرایی, طراحی