محمد اسماعیل زاده - دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
محمود ابوترابی - هیئت علمی دانشکده علوم قرآنی قم
سید علی حسینی زاده - هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
مهدی باکویی - معاون آموزشی دانشکده علوم قرآنی قم

تربیت مقایسه­ای از مهم­ترین و پرکاربردترین روش­های تربیتی قرآن است. در این روش، قرآن کریم دو امر متضاد مانند کفر و ایمان را مقابل هم می­نهد، به آثار و نتایج هر دو اشاره می­کند، آن­گاه از متربی می­خواهد که دو طرف را با هم مقایسه کند و به اختیار خود، یکی را برگزیند. اصلی­ترین مبنای خاص تربیت مقایسه­ای، از وجود تضاد در مجموعه­ی جهان هستی حکایت دارد. این مقاله به روش توصیفی_ تحلیلی،  با هدف کشف اصول و قواعد روشی تربیت مقایسه­ای در آموزه­های قرآنی، تهیه شده و با دقت و امعان نظر در مبنای خاص آن، به اصول ذیل دست یافته است: اصل اثبات و نفی؛ اصل ارائه­ی معیار؛ آزادی و عدم اجبار؛ اصل رنج و گنج؛  درمان درد با ضد آن؛ اصل روشنگری؛ معیار خیر و شر؛ عملی کردن وعده و اجرایی نکردن وعید؛ ضرورت توجه به حیات طیبه و آخرت­گرایی در برابر دنیا­گرایی.

تربیت در قرآن, روش مقایسه, روشهای تربیتی, اصول تربیت, تربیت مقایسه ای