بررسی آثار بالقوه سیاست گذاری های طرف عرضه منابع آب بر تولیدات کشاورزی جنوب استان کرمان
عنوان مقاله: بررسی آثار بالقوه سیاست گذاری های طرف عرضه منابع آب بر تولیدات کشاورزی جنوب استان کرمان
شناسه ملی مقاله: JR_IWRR-16-3_007
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IWRR-16-3_007
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین تقی زاده رنجبری - دانشجوی دکترای اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
محسن شوکت فدایی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران
ابو الفضل محمودی - استادیار دانشگاه پیام نور تهران
فاطمه علیجانی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
غلامرضا یاوری - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
خلاصه مقاله:
حسین تقی زاده رنجبری - دانشجوی دکترای اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
محسن شوکت فدایی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور تهران
ابو الفضل محمودی - استادیار دانشگاه پیام نور تهران
فاطمه علیجانی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
غلامرضا یاوری - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
طی سالهای اخیر برنامههای سیاستی متعددی مانند احداث سدها و بندهای ذخیره ای بر روی منابع آب سطحی در مناطق بالادست، سهمیهبندی نهاده آب در بخش زراعی، کنتورگذاری چاههای استحصال آب زیرزمینی و پلمپ چاههای بهره برداری غیرمجاز جهت رفع مشکلات کمآبی در زیربخش کشاورزی استان کرمان به کار گرفته شدهاند. تحقق این برنامههای سیاستی در طرف عرضه منابع آب، آثار و پیامدهای متعددی را بر الگوی کشت و بازده درآمدی کشاورزان در جنوب استان کرمان داشته و برنامه ریزی مناسبی را برای مدیریت منابع آب و تولیدات کشاورزی در این منطقه ایجاب می کند.به همین منظور، در این مطالعه با استفاده از اطلاعات آماری مربوط به سال زراعی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ و الگوی برنامهریزی اقتصادی پیشرفته PMP، ابتدا ارزش اقتصادی نهادههای زمین و آب کشاورزی در جنوب استان کرمان برآورد و سپس آثار بالقوه سیاستگذاریهای طرف عرضه منابع آب بر زیربخش کشاورزی این منطقه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که با اعمال سیاستهای طرف عرضه منابع آب، الگوی زراعی به سمت توسعه سطح زیرکشت محصولات غلهای و کمآب سوق مییابد و محصولات پیاز، پنبه و سبزیجات بیشترین کاهش سطح زیرکشت را تجربه میکنند. در چنین شرایطی، کشاورزان کرمانی حدود یک سوم ارزش اقتصادی نهاده آب کشاورزی را در قالب هزینههای استحصال و انتقال آب پرداخت و کشش قیمتی تقاضای آبی معادل با ۱۷۵/۰ را به خود اختصاص میدهند. براساس نتایج حاصله، اعمال سیاستگذاری طرف عرضه منابع آب علیرغم تشویق کشاورزان به صرفهجویی در مصرف آب آبیاری، مجموع بازده ناخالص حاصل از الگوی کشت را حدود ۹۲/۰- تا ۴۶/۳- درصد نسبت به شرایط سال پایه کاهش داد. در پایان جهت مدیریت بهینه منابع آب تحت شرایط سیاست گذاری طرف عرضه، به کارگیری این سیاستها با برنامههای تعدیلی در طرف تقاضای آب (قیمت گذاری های متعادل)، حذف محصولات با نسبت سود به آب مصرفی پایین (پیاز، پنبه و سبزیجات) از الگوی کشت و تخصیص تولید محصولات استراتژیک (مانند سیبزمینی) به مناطق با شرایط و سودآوری مناسب در زیر بخش کشاورزی استان کرمان پیشنهاد شد.
کلمات کلیدی: عرضه و تقاضای آب, برنامه ریزی اقتصادی, قیمت های سایه ای, ماکسیمم آنتروپی, تحلیل سیاست
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1605260/