الهام ابراهیمی سرین دیزج - دانش آموخته کارشناسی ارشد /مهندسی محیط زیست، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
مهدی ضرغامی - استاد /دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز

یافتن راهکارهای پایدار و مقرون به صرفه در مدیریت منابع آب یکی از مهمترین چالش های پیش روی جوامع به شمار می رود. دریاچه ارومیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچههای فوقشور از موقعیت استراتژیکی برخوردار است و از مهمترین عوامل تاثیرگذار در منطقه می باشد. درحالیکه وضعیت دریاچه ارومیه فاجعهبار است، یافتن راهکارهای مدیریتی احیای آن به وضعیت اکولوژیکی پایدار، حیاتی میباشد. در مقاله حاضر از دیدگاه پویایی سیستم ها به منظور بررسی تاثیر سیاست های احیای مختلف بر دریاچه ارومیه استفاده شد. تاثیر سیاست هایی مانند افزایش بهره وری کشاورزی، کاهش سطح زیرکشت آبی، تغییر الگوی کشت و انتقال آب از رودخانه های ارس و زاب بر دریاچه بررسی گردید. نتایج بررسی نشان داد که هیچ یک از طرح ها به صورت منفرد، در احیای دریاچه ارومیه موثر نیستند. سیاست افزایش بهرهوری آبیاری، تغییر الگوی کشت و کاهش سطح زیرکشت بیشترین تاثیر را در افزایش تراز دریاچه دارد و در صورت اعمال دقیق در حدود ۸ سال سبب احیای دریاچه ارومیه خواهند شد.

پویایی سیستم ها, تغییر اقلیم, دریاچه ارومیه, شبیه سازی, مدیریت محیط زیست