علی جعفری قریه علی - کارشناس ارشد /هیدروژئولوژی از دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
غلام عباس کاظمی - استادیار /دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
ناصر حافظی مقدس - استادیار /دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
سید صالح موسوی آسترآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد/ پترولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی زرند، کرمان، ایران.

در این مطالعه با استفاده از مدل سازی و به کارگیری بعضی از پارامترهای روش DRASTIC و همچنین نقش تراکم جمعیتی در نواحی شهری به کمک نرم افزار Arc GIS ۹.۳ به بررسی آلودگی آبخوان در نواحی شهری پرداخته است و نواحی در خطر آلودگی بالا و متوسط و کم مشخص شده است. اگرچه روش DRASTIC برای بیشتر دشتهای وسیع بکار گرفته می شود اما با ارزیابی بعضی از پارامترها دراستیک در نواحی شهری و سایر عوامل موثر با کمک مدل شبه دراستیک می توان آلودگی آبهای زیرزمینی را در نقاط شهری بررسی کرد. در این مطالعه به کمک پارامترهای عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، محیط غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی نقاط در معرض آلودگی آبخوان مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجا که منطقه مورد مطالعه شهری می باشد، شرایط خاص منطقه مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری که نقش بافت خاک سطحی در مناطق شهری با توجه به نقش آن در کاهش در آلایندگی آبخوان زیاد ارزش گذاری شده است. همچنین با توجه به نقش فاضلاب شهری در آلودگی آبخوان، میزان تراکم جمعیت در نقاط مختلف شهر به عنوان یک پارامتر مهم مورد ارزشیابی قرار گرفته و به پارامترهای دراستیک اضافه شده است. به طور کلی نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین نقاط در معرض آسیب پذیری بالا در مناطق مرکزی و جنوبی و غربی آبخوان و همچنین در نواحی جنوب شرقی می باشد.

آلودگی آبخوان, مدل دراستیک, بافت خاک, تراکم جمعیتی, نواحی شهری