علیرضا شکوهی - استادیار/ دانشگاه ببن المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
بهرام ثقفیان - دانشیار/ مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران، ایران

روش زمان - مساحت یکی از مناسب ترین و ساده ترین تکنیک های روندیابی حوضه ها می باشد و بالقوه می تواند به عنوان یک مدل توزیعی مورد استفاده قرار گیرد. کاربرد روش زمان - مساحت با نرم افزارهای GIS به سهولت امکان پذیر است. در این مقاله روش های موجود برای تعیین موقعیت خطوط همزمان پیمایش (ایزوکرون) در مقایسه با روش تحلیلی موج سینماتیک مطالعه شده اند. در بسیاری از روش های موجود، زمان پیمایش با فرض تناسب زمان تمرکز با توانی از فاصله نقاط تا خروجی حوضه، تعیین می شود. در این تحقیق با بررسی طیفی از توانها نشان داده شده است که در صورت در نظر گرفتن جهت صحیح حرکت موج و تعیین موقعیت خطوط هم پیمایش از بالادست حوضه به سمت پایین دست، توان مناسب برای آنکه استفاده از روش زمان – مساحت نزدیکترین هیدروگراف را به راه حل تحلیلی موج سینماتیک بدست دهد کدام است. بدین ترتیب به کمک نتایج  این تحقیق می توان از این پس بجای استفاده از روش های تجربی تولید خطوط همزمان پیمایش ، از روشی مبتنی بر هیدرولیک امواج استفاده نمود.

زمان – مساحت, موج سینماتیک, زمان تعادل, خطوط همزمان پیمایش, طول جریان