فاطمه محمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
حسن درمانی کوهی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
مازیار محیطی اصلی - استادیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

در این آزمایش ۳۳۶ جوجه یکروزه راس در قالب یک طرح کاملا تصادفی به ۷ تیمار جیره­ای در طی دوره ۴۲ روزه اختصاص یافتند. هر تیمار جیره­ای از ۴ تکرار و هر تکرار از ۱۲ جوجه تشکیل شده بود. جیره­های آزمایشی شامل: ۱) جیره پایه (تیمار شاهد، بدون عصاره آبی آویشن شیرازی(، ۲و ۳) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۴۲ روز، ۴ و ۵) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۱۴ روز پایانی و ۶ و ۷) جیره پایه + ۵/۰ و ۱ درصد از عصاره آویشن به مدت ۷ روز پایانی آزمایش بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به­صورت هفته­ای و جمعیت میکروبی ناحیه ایلئوم در روزهای ۲۱ و ۴۲ اندازه­گیری شدند. تیمارهای با بیشترین مدت زمانی استفاده از سطوح ۵/۰ و ۱ درصد عصاره آویشن شیرازی (۴۲ روز) سبب کاهش معنی­دار خوراک مصرفی (۷۸/۹۷ و ۶۷/۹۹ گرم) در مقایسه با گروه شاهد (۰۶/۱۰۱ گرم) شدند (۰۵/۰P<). استفاده از سطح ۱ درصدی عصاره و همچنین افزایش مدت زمان استفاده از آن منجر به بهبود ضریب تبدیل خوراک (۵۳/۱) در مقایسه با تیمار شاهد (۶۸/۱) شد (۰۵/۰P<). تیمارهای جیره­ای تاثیر معنی­داری بر راندمان لاشه و اجزاء آن نداشتند (۰۵/۰P>). استفاده از سطح ۱ درصدی عصاره به مدت ۴۲ روز منجر به افزایش معنی­دار وزن نسبی تیموس (۷/۰درصد) در مقایسه با شاهد (۵۵/۰ درصد) شد (۰۵/۰P<). سطوح ۵/۰ و ۱ درصد­ی عصاره آویشن شیرازی به­ترتیب منجر به کاهش و افزایش معنی­دار جمعیت­های اشرشیاکلی (۵۷/۵ و ۳۴/۵ در مقابل ۱۶/۶) و لاکتوباسیلوس (۶۷/۶ و ۷۸/۶ در مقابل ۲۲/۶) ناحیه ایلئوم در سن ۲۱ روزگی و همچنین کل دوره پرورش شدند (۰۵/۰P<). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از ۱ درصد عصاره آویشن شیرازی به مدت ۴۲ روز در جیره جوجه­های گوشتی منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی و جمعیت میکروبی روده پرنده شد.

آویشن شیرازی, جمعیت میکروبی روده, جوجه های گوشتی