ارتباط حقوق و مشارکت شهرونی در مدیریت فضای سبز شهری (مطالعه موردی: منطقه ده شهرداری شیراز)

یکی از دغدغه های مدیران شهری، رضایت شهروندان از خدمات شهری و حس هویت و تعلق در شهر هست. پژوهش ها نشان می دهد بهترین راه جهت افزایش حس تعلق و رضایت شهروندان، مشارکت دادن آن ها در مدیریت شهری هست. مشارکت یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می رود، ازاین رو مدیران شهری همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت مردمی، به اهداف خود در زمینه مدیریت بهینه شهر به بهترین نحو ممکن نائل آیند. منظور از مشارکت یک مشارکت همه جانبه هست تا شهروندان بتوانند در تمام زمینه های مربوط به شهر خود فعالیت نموده. برای مشارکت شهروندان و به مشارکت کشاندن شهروندان در امور شهر تا به امروز الگوهای متفاوتی ارائه گردیده است که هر الگو در کار محاسن، فواید و کارکردی دارد کاه دارای نواقص و ایراداتی نیز هست. با توجه به اهمیت مشارکت مردم در مدیریت مطلوب شهر، ب در این پژوهش با هدف تحلیل نقش آگاهی از حقوق شهری بر مشارکت شهروندان در نگهداری از تجهیزات و گیاهان فضای سبز بوستان ها بین ساکنان منطقه ده شهرداری شیراز صورت پذیرفت. داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و پیمایشی گردآوری شده است. حجم نمونه این مطالعه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۲ نفر برآورد گردد و واحد پژوهش در این تحقیق فرد می باشد. داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه با استفاده از آزمون های آمارتوصیفی و استنباطی از جمله آزمون همبستگی و .. با به کارگیری نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در این منطقه سطح آگاهی ساکنان منطقه ده رابطه معنی دار مثبت بین میزان آگاهی از حقوق شهری و مشارکت فعال آنها با پویایی و سرسبزی فضای سبز منطقه دارد. به این معنی که هر چه میزان آگاهی ساکنان از حقوق و وظایف آنها در رابطه با فضای سبز شهری بیشتر باشد، مشارکت فعال تری و موثرتری برای نگهداری و حفاظت از فضای سبز دارند. همچنین نتایج تحقیق بیانگر وجود رابطه مثبت معنی دار بین میزان آگاهی ساکنان از وظایف و حقوق شهروندی در نگهداری و حفاظت از فضای سبز و متغیرهای جنسیت، سن، مدت اقامت، سطح تحصیلات، میزان استفاده از فضای سبز و عدم وجود رابطه معنی دار بین دو متغیر تاهل بودن ساکنان با مشارکت فعال در فعالیت ها و پروژه های شهرداری است.