مهدیه خدایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کمال الملک
شاهین زوورزی - استادیار دانشگاه کمال الملک نوشهر

این تفکر که ضرورت به کارگیری اصول روانشناسی محیط در طراحی داخلی خانه کودک، با توجه به رنگ، فرم و فضا به عنوان عاملموثر در بهبود رفتار کودک اجتناب ناپذیر است. هنگامی که سخن از کودک به میان می آید، اولین سال های زندگی تا سن دوازده سالگیمدنظر است. کودک در این سنین یاد می گیرد، می آموزد و کشف می کند. درخصوص ارتباط میان معماری و رشد کودک مطالعاتیصورت پذیرفته تا تاثیر کیفیت و کمیت فضاها در خلاقیت و رشد کودک را سنجش نماید. محیط هایی که برای کودکان طراحی میشوند باید جذاب، شاد و لذتبخش باشند، به همین دلیل رنگ جزء مهمی در طراحی برای کودکان محسوب می شود و تاثیر زیادی براحساسات کودکان نسبت به محیط دارد. بررسی اثرات رنگ ها بر خلاقیت فکری و ذهنی کودکان و رشد تفکر در آن هاست؛ چرا کهمیتوان از رنگ ها به عنوان ابزاری در خدمت رشد تفکر بچه ها استفاده کرد.

روانشناسی محیطی، طراحی داخلی، خانه کودک، رنگ، فرم و فضا