جواد جعفری دولت آبادی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه غیرانتفاعی دانش پژوهان پیشرو،شهرداری دولت آباد برخوار

زندگی در شهرهای امروزی در تعامل با شرایط مختلف محیطی، اجتماعی اقتصادی، زیر ساختی، بهداشتی، امنیتی، سیاسی و فرهنگی شکل می گیرد حاصل این تعامل کیفیت زندگی شهری را شکل می دهد. به طور کلی کیفیت زنگی با دو دیدگاه عینی و ذهنی ارزیابی شده است. تحقیقات انجام شده در این زمینه عمدتا در قالب مطالعات اجتماعی و در مقیاس های جغرافیایی کلان کشورها یا شهرها انجام شده به تفاوت های فضایی کیفیت زندگی در محیط های پیچیده شهری توجه کمتری شده است. علاوه بر این کیفیت زندگی به عنوانی یکی از ویژگی های محیط جغرافیایی، مفهومی پویا است به این معنا که در بستر مکان و در طی زمان، این ویژگی تغییر می کند. کیفیت محیط شهری به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از کیفیت زندگی در برگیرنده احساس رفاه ، آسایش و رضایت مردم از عوامل کالبدی ، فضایی ، اجتماعی ، اقتصادی و سمبلیک زندگی شان است . در واقع دخالت دادن شاخص های اجتماعی و کیفی در اهداف توسعه و عمران شهری یکی از زمینه های اصلاح وگسترش مفهوم توسعه و کیفیت زندگی می باشد در واقع واکنشی است علیه توسعه یک بعدی اقتصادی و زمینه ای برای رسیدن به شاخص های توسعه پایدار .در سالهای اخیر تحت تاثیر نگرش ها و تحولات جدید برنامه ریزی برای اعتلای کیفیت محیط شهری از جمله اوقات فراغت ، فضای سبز ، تامین و هدایت مشارکت مردم در برنامه ریزی و مدیریت شهری و... باعث شده تا مفاهیم کیفیت زندگی شهری هم از جنبه نظری و هم از جنبه عملی غنای بیشتری پیدا کرده و مباحث جدیدی را از نظر کیفی در برنامه ریزی های شهری و منطقه ای به وجود آورد و این روند بر آن شده تا موضوع کیفیت زندگی به یک بحث عمومی سوق داده شود و افکار عموم مردم وساکنین از اهداف مادی به ماهیت و اهداف معنوی معطوف گردد .

جغرفیای شهری،شهرسازی،شهرداری،شهروند.