رامین بابادائی سامانی - گروه علوم باغبانی، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان، ایران
علیرضا جاوید - گروه علوم باغبانی، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان، ایران
مجید شعبانی - گروه علوم باغبانی، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان، ایران

امروزه استفاده از اسید سالیسیلیک به عنوان یکی از مواد تنظیم کننده رشد گیاهی به منظور افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش هایی همچون تنش خشکی رو به رشد است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف اسید سالیسیلیک و دفعات مصرف آن بر افزایش تحمل به کم آبی درختان انجیر دیم استهبان با مطالعه برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی و عملکرد اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. اسید سالیسیلیک در ۴ سطح ) صفر، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ میلی مولار( و تعداد دفعات محلول پاشی در سه سطح (یک، دو و سه بار به فواصل ۳ هفته از یکدیگر) ، فاکتورهای مورد بررسی در این پژوهش بودند. اولین محلول پاشی اسید سالیسیلیک سه هفته پس از بر دادن درختان بود. نتایج نشان داد که استفاده از اسید سالیسیلیک در سه غلظت اعمال شده باعث افزایش معنی دار محتوای کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئید، آب نسبی برگ، پرولین و مقدار عملکرد گردید و میزان نشت یونی سلول را کاهش داد. استفاده از این ترکیب هیچ گونه تاثیر معنی دار بر رشد طولی شاخه و میانگین سطح برگ نداشت. همچنین اثر دفعات مصرف اسید سالیسیلیک بر میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و نشت یونی معنی دار بود ولی هیچگونه تاثیر معنی دار بر سایر صفات مورد بررسی نداشت. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق اسید سالیسیلیک با بهبود برخی ویژگی های فیزیولوژیک حساس به شرایط کم آبی و تنش خشکی باعث افزایش تحمل درختان انجیر دیم به شرایط کم آبی گردید.

نشت یونی, کلروفیل, کاروتنوئید, پرولین, عملکرد