امید نوری - دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مجتبی زاغری - استاد، گروه علوم دامی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
حسنا حاجاتی - استادیار و محقق بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران

به منظور بررسی تاثیر جایگزینی سلنیوم معدنی با سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا بر عملکرد و کیفیت گوشت سینه جوجه­های گوشتی، از ۱۶۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، هشت تکرار و پنج قطعه پرنده در هر تکرار استفاده شد. منابع سلنیوم مورد استفاده شامل سلنیت سدیم و سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا بودند که در دو سطح ۵۰ و ۱۰۰ درصد جایگزین شدند. سلنیوم آلی با کشت جلبک اسپیرولینا و غنی سازی با سلنیوم تولید شد. میزان سلنیوم موجود در تیمارهای مختلف با روش طیف سنجی جرمی انتشار پلاسما از طریق تزویج القایی اندازه­گیری شد. در این آزمایش، فراسنجه­های مصرف خوراک و افزایش وزن بدن به صورت هفتگی اندازه­گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در سن ۴۲ روزگی، از هر تکرار یک قطعه پرنده کشتار و وزن لاشه آماده طبخ اندازه­گیری شد. برای اندازه­گیری pH و مقدار سلنیوم ذخیره شده، از گوشت سینه نمونه­برداری شد. نتایج نشان داد، در بین تیمارهای مختلف از لحاظ صفات عملکردی و درصد لاشه آماده طبخ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تفاوت معنی داری از نظر pH عضله سینه در صفر و ۲۴ ساعت بعد از کشتار، بین تیمارهای مختلف وجود نداشت. مقدار سلنیوم ذخیره شده در عضله سینه پرندگانی که از سلنیوم آلی تغذیه کردند نسبت به تیمارهای دیگر افزایش معنی داری داشت (۰۵/۰P<). به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان دادند که جایگزینی ۱۰۰ درصدی سلنیت سدیم با سلنیوم آلی از منشا جلبک اسپیرولینا، بدون کاهش در عملکرد پرنده منجر به افزایش مقدار ذخیره سلنیوم در عضله سینه شد.

جلبک اسپیرولینا, جوجه های گوشتی, سلنیت سدیم, عملکرد, کیفیت گوشت سینه