علیرضا وافری - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
محمد روستائی علی مهر - دانشیار گروه علوم دامی دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

این آزمایش به منظور بررسی اثر افزودن مایع منی به اسپرم پوشش دار شده پس از ۷۲ ساعت ذخیره سازی انجام شد. منی از ۴ راس قوچ نژاد تالشی به وسیله واژن مصنوعی جمع آوری شد. جهت پوشش دارکردن اسپرم، منی در لوله حاوی تریس-فروکتوز-۱۵ درصد زرده تخم مرغ جمع آوری شد. نمونه ها بعد از ارزیابی اولیه، تجمیع و سانتریفیوژ شدند. پس از حذف مایع فوقانی، رسوب رقیق شد. نمونه به ۳ بخش مساوی تقسیم و تا °C۴ سرد شد و بعد به مدت ۶۸ ساعت ذخیره شد. بخش اول نمونه ها سانتریفیوژ شده و مایع فوقانی برداشته شد (روشI). بخش دوم نمونه ها سانتریفیوژ شده و دوباره با مایع فوقانی مخلوط شد (روشII). بخش سوم نمونه ها بدون تغییر در دمای °C۴ نگهداری شدند (روشIII). نمونه های به دست آمده از هر روش به سه قسمت مساوی تقسیم شد و مقادیر صفر، ۱۰ و ۲۰ درصد مایع منی به آن ها اضافه شد و در °C۴ ذخیره شدند. تحرک پیش رونده، سلامت غشای پلاسمایی، زنده مانی اسپرم و سلامت غشای آکروزوم نمونه ها پس از ۴ ساعت بررسی شدند. زنده مانی در مقدار صفر درصد مایع منی (۴۱۶/۶۹%) بیشتر از مقدار ۲۰ درصد مایع منی (۶۶۷/۶۰%) بود (۰۵/۰>P). کمترین میزان تحرک پیش رونده (۶۶۷/۱۱%)، زنده مانی اسپرم (۱۶۷/۵۹%) و سلامت غشای پلاسمایی (۱۶۷/۴۸%) در روش ۱ مشاهده شد (۰۵/۰>P). روش ها اثری بر سلامت غشای آکروزوم نداشتند (۰۵/۰

اسپرم پوشش دار شده, سانتریفیوژ, قوچ تالشی, مایع منی