راضیه سهرابی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت- گروه مبانی تعلیم و تربیت-دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی-دانشگاه شیراز-شیراز-ایران
بابک شمشیری - دانشیار گروه مبانی تعلیم و تربیت- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه شیراز-شیراز-ایران
فریبا خوشبخت - دانشیار گروه مبانی تعلیم و تربیت- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه شیراز- شیراز- ایران
قاسم سلیمی - دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی- دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی- دانشگاه شیراز- شیراز- ایران

پژوهش حاضر با هدف واکاوی رساله های دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شیراز برای دستیابی به گرایش های موضوعی و رویکردها، روش های پژوهش آنها و بررسی روند رساله ها در طول زمان انجام شده است. نمونه این پژوهش، تمامی رساله دکتری رشته فلسفه تعلیم وتربیت دانشگاه شیراز از ابتدای راه اندازی رشته تا ۱۳۹۹ است. این رساله ها با بهره گیری از روش تحلیل محتوای قیاسی و استقرایی تحلیل و بررسی شدند. نتایج تحلیل ۲۹ رساله نشان دهنده آن بود که رساله های دانشگاه شیراز در ۱۱ گرایش موضوعی انجام گرفته که در این میان به تعلیم وتربیت اسلامی، تعلیم وتربیت رسمی ایران و جامعه شناسی تعلیم وتربیت بیش از سایر موضوعات توجه شده است. رویکرد استنتاجی، رویکرد غالب رساله ها بوده و از میان ۱۴ روش پژوهش استخراج شده، تحلیل محتوا، سهم بیشتری را داشته است؛ همچنین رساله ها در دهه ۹۰ نسبت به دهه ۸۰، تغییرات مثبتی ازنظر تنوع موضوع ها، روش های پژوهش و توجه به چالش ها و مسائل روز تعلیم وتربیت ایران داشته اند.

رشته فلسفه تعلیم و تربیت, رساله دکتری, گرایش های موضوعی, روش پژوهش