محمود احمدی - Beheshti University
محمد کمانگر - Beheshti University
زینب حزباوی - Mohaghegh Ardabili University

رطوبت خاک، متغیر مهمی در سیستم های اقلیمی، هیدرولوژیکی و اکولوژیکی است که فرآیندهای جوی را به سطح زمین پیوند می دهد. سامانه های بارشی سال آبی ۹۸-۱۳۹۷به طور ناهنجاری باعث بارش های بیش ازحد نرمال در استان فارس شده و تغییرات عمده در رطوبت سطحی خاک را ایجاد کردند. هدف از این پژوهش تحلیل مکانی تغییرات رطوبت خاک قبل و پس از بارش های سنگین بهاره در استان فارس با استفاده از تصاویر ریزمقیاس سازی شده راداری است. با استفاده از باندهای پس پراکنش پلاریزاسیون های VV و VH و نیز باند زاویه برخورد (𝜃) مستخرج از تصاویر راداری Sentinel_۱ و کاربری اراضی مستخرج از سنجنده مادیس یک لایه آموزشی ایجاد شده و با استفاده از الگوریتم ماشین بردار پشتیبان نقشه ریزمقیاس سازی رطوبت خاک به دست آمد. نتایج نشان داد که رطوبت حجمی خاک با قدرت تفکیک بالا بین ۱۸/۰ تا ۳۸/۰ در سال پر بارش و بین ۱۲/۰ تا ۲۴/۰ برای بلندمدت است. نقشه ناهنجاری نشان داد که بین ۱۴/۰ و ۱۸/۰ مترمکعب بر رطوبت خاک افزوده شده است. ناهنجاری مثبت بیش تر در شرق و جنوب استان بوده و مناطق کم رطوبت تر سهم ناهنجاری مثبت بیش تری را تجربه کرده اند. آماره شاخص موران با مقدار ۹۹/۰ خودهمبستگی مکانی ناهنجاری رطوبت خاک و خوشه ای بودن افزایش رطوبت را نیز مورد تایید قرار داده است. در مجموع می توان نتیجه گیری کرد که با استفاده از نتایج این روش می توان نسبت به پایش مناطق با ناهنجاری کم یا زیاد از نظر رطوبت خاک را پس از بارش های مختلف اقدام کرد و از نتایج آن در بهبود فرآیند تصمیم گیری ها استفاده کرد.

Atmospheric process, Moran index, RADAR, Spatial resolution. Support vector classification., تفکیک مکانی, رادار, شاخص موران, طبقه بندی بردار پشتیبان, فرآیند جوی.