حسن نقی زاده - استادیار گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.
فائزه حیدری - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
جبرئیل پوزش جدیدی - دکتری فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

هدف: تمرینات بدنی و مصرف گیاهان دارویی با خواص ضدالتهابی یکی از پرکاربردترین روش­ها برای کاهش عوارض دیابت نوع دو است. هدف از این پژوهش بررسی اثر تعاملی ۱۲ هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر شاخص های گلایسمیک، آدیپونکتین و پروفایل لیپیدی در مردان چاق مبتلا به دیابت نوع دو با چربی خون بالا بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی دوسوکور بود. جامعه آماری شامل مردان مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سنی ۰۵/۲±۷۶/۳۸ سال و وزنی۹۶/۲±۰۰/۸۹ کیلوگرم بودند که تعداد ۶۰ نفر در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی­ها به طور تصادفی در چهار گروه، تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی شدید + مصرف کورکومین، کورکومین و کنترل-دارونما قرار گرفتند. مداخله تمرینی سه جلسه در هفته و مصرف کورکومین روزانه ۲۱۰۰ میلی گرم در سه وعده ۷۰۰ میلی گرمی به مدت ۱۲ هفته اجرا شد. قبل و بعد از تمرین شاخص های ترکیب بدنی و بیوشیمیایی سنجش شدند. از تحلیل واریانس تک راهه، تحلیل واریانس عاملی (۲×۲) اندازه­گیری مکرر و آزمون تی همبسته برای تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته ها: اثر تعاملی تمرین و کورکومین موجب افزایش معنی دار آدیپونکتین (۰۱۰/۰=P)؛ و کاهش معنی دار گلوکز (۰۰۰۱/۰=P)، انسولین (۰۲۱/۰=P)، هموگلوبین گلیکوزیله (۰۲۱/۰=P)، مقاومت انسولینی (۰۰۱/۰=P)، (۰۰۰۱/۰=P) TC، (۰۰۱/۰=P) TG، (۰۰۲/۰=P) LDL و (۰۱۱/۰=P) HDL شد. تمرین به تنهایی باعث تغییرات معنی دار در تمام متغیرهای بیوشیمیایی شد، ولی مصرف کورکومین به تنهایی باعث تغییرات معنی دار نشد (۰۵/۰

تمرین تناوبی شدید, مکمل ضدالتهابی, مقاومت انسولینی, سندروم متابولیک