مهدیه سادات حسینی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان
رضا جهانشاهی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان
ناصر اسدی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمد علی نصیری - کارشناس ارشد آب شناسی، بخش مدیریت انرژی، شرکت معدنی و صنعتی گل گهر

هیدروشیمی و کیفی منابع آب زیرزمینی آبخوان حسن آباد - ده چاه در شمال شرقی شهرستان نی ریز در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته است. سطح آب زیرزمینی در محدوده موردمطالعه در طول دوره آماری ۱۳۹۶ - ۱۳۸۴حدود پنج متر کاهش داشته است و جهت حرکت آب زیرزمینی از غرب به سمت شمال شرقی و شرق منطقه موردمطالعه است. با توجه به نقشه های هم ارزش هدایت الکتریکی، کاهش کیفیت آب زیرزمینی در چاه های شمال و شمال غربی منطقه موردمطالعه مشهود است. با توجه به نمودار شولر و ویلکوکس بیشتر نمونه های آب زیرزمینی منطقه در ردیف آب های خوب و قابل قبول جهت مصارف آشامیدن و کشاورزی هستند. با توجه به بررسی تغییرات پارامترهای کیفی و ایزوتوپ های پایدار اکسیژن ۱۸ و دوتریم، بیشترین مقادیر یون های اصلی و هدایت الکتریکی، در آب زیرزمینی چاه های دهانه گشاد منطقه دیده می شود. با توجه به کاهش نزولات جوی و برداشت بی رویه آب زیرزمینی، سطح ایستابی کاهش یافته است و به دلیل کاهش بارش، زمان ماندگاری بیشتر آب زیرزمینی موجود در اعماق بیشتر، و احتمالا وجود آب زیرزمینی با مواد محلول بیشتر در عمق آبخوان، افزایش هدایت الکتریکی رخ داده است. همچنین نمودار EFE-D در ارزیابی رخساره های هیدروشیمیایی در طی اختلاط آب لب شور (چاه W۱۰) و آب شیرین ( قنات Q۲) در منطقه نشان می دهد آب زیرزمینی لب شور بین ۷/۲ تا ۵۰ درصد به درون آب شیرین منطقه نفوذ کرده است. در این حالت تبادل کاتیونی معکوس رخ داده است و سدیم آب لب شور بوسیله ذرات آبخوان جذب شده و از محیط آبی خارج، و بوسیله کلسیم و منیزیم جایگزین شده است.

آب زیرزمینی, اندیس اشباع, ایزوتوپ, هیدروژئوشیمی