محمد نخعی - استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
علی حسنی - کارشناس ارشد منابع آب (هیدروژئولوژی)، ساوه، ایران
همایون مقیمی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
اسفندیار عباس نوین پور - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

آبخوان دشت زرندیه، به وسعت حدود ۱۲۰۰ کیلومترمربع در استان مرکزی واقع شده است. برای شناخت بهتر، حفاظت و مدیریت بهینه بهره­برداری از منابع آب زیرزمینی اقدام به ساخت مدل ریاضی آبخوان به کمک کد MODFLOW تحت رابط ۷.۱ GMS شد. نخست، مدل مفهومی و سپس مدل ریاضی عددی مبتنی بر آن ساخته و بر اساس تغییرات سطح آب با استفاده از آمار سطح ایستابی ۱۴ حلقه چاه پیزومتری منطقه، در یک گام زمانی یک ماهه برای حالت پایدار (مهر ۱۳۸۹) و یک دوره ۱۲ ماهه (آبان ۱۳۸۹ تا مهر ۱۳۹۰)، این مدل برای حالت ناپایدار، به دو روش دستی و اتوماتیک واسنجی شد. در این مرحله مقادیر اولیه هدایت هیدرولیکی (K) بهینه گردید. در پایان واسنجی در حالت پایدار میزان RMS به ۲۶۵/۱ متر و در حالت ناپایدار این میزان ۱۴۵/۲ متر برآورد شد که کمتر از مقدار خطای مجاز مدل ۵/۲ ± متر بوده و قابل قبول است. صحت­سنجی مدل در یک دوره زمانی ۱۲ ماهه از آبان ۱۳۹۰ تا پایان مهر ۱۳۹۱ با مقدار RMS برابر با ۴۶/۲ متر نشان داد مدل قابلیت و توانایی پیش بینی وضعیت آینده آبخوان را دارد. در ادامه اقدام به پیش بینی شرایط آینده آبخوان گردید و نتایج نشان داد که طی ۳ سال آینده (۱۳۹۸-۱۴۰۱)، با ادامه روند کنونی برداشت چاه های بهره برداری، در بعضی از قسمت های آبخوان دچار افت می شود.

حساسیت سنجی, مدل سازی آب زیرزمینی, مدیریت و برنامه ریزی, واسنجی, GMS