بررسی و مقایسه حقوق شهروندی در ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا

رعایت حقوق شهروندی از طرف شهروندان و پاسخگویی به نیازهای شهرنشینان یکی از عوامل تامین کننده نظم و امنیت اجتماعی شهری است. اصول نظام حقوق شهروندی نظامی خاص است که ممکن است از هر کشوری به کشور دیگر و هر جامعه ای به جامعه ی دیگر متفاوت باشد. عوامل متعددی همچون دین، مذهب، اعتقادات، آداب و رسوم، وضعیت جغرافیایی و وضعیت اقتصادی می تواند در تهیه و تدوین قانون حقوق شهروندی تاثیرگذار باشد. اساسا حقوق شهروندی بر سه اصل حقوق مدنی، حقوق سیاسی و حقوق اجتماعی بنیان نهاده شده و از ارکان اصلی حقوق بشر محسوب می شود. شهروند در جوامع دموکراتیک به افرادی اطلاق می شود که تابعیت کشوری را دارا می باشند و به تبع این وابستگی از حقوق و مزایایی برخوردار می شوند که در قانون اساسی و سایر قوانین عادی در آن کشور به تصویب رسیده است. شهروندی به عنوان یک پایگاه و نقش اجتماعی مدرن فراگیر، مجموعه ای به هم پیوسته از حقوق و وظایف برابر همگانی ناظر بر احساس تعلق اجتماعی به جامعه و موثر در مشارکت همگانی فارغ از تعلقات نژادی، قومی، طبقاتی، فرهنگی و مذهبی است. اگر حقوق را در مجموع قواعد و مقررات لازم الاجرایی قلمداد شود که بر روابط افراد یک جامعه حاکم است با ملاحظه نوع رابطه می توان دو گونه حقوق خصوصی و عمومی را از هم جدا کرد. هنگامی که از شهروند و حقوق او سخن به میان می آید مراد نظر مجموعه ای از حقوق خصوصی و عمومی است. تحقیق حاضر با هدف کاربردی و استفاده از روش توصیفی تهیه و تدوین شده است. روش گرداوری اطلاعات تحقیقات پیشین در قالب مقالات، پایان نامه ها و پژوهش های مرتبط می باشد همچنین از سایت ها و وبلاگ های معتبر نیز استفاده شده است.