علی جابری - کارشناسی ارشد فناوری معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران،
متین علاقمندان - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
افرا غریب پور - استادیار دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

آسایش بصری به عنوان یکی از اساسیترین عوامل در تعیین کیفیت فضاهای معماری به شمار میآید. در این میان نقش نور طبیعی به عنوان کاملترین و مطلوبترین نور انکارناپذیر است. استفاده از نور روز میتواند علاوه بر افزایش بازدهی و کارایی باعث کاهش اضطراب، بهبود سلامت و شادابی در افراد و صرفه جویی در مصرف انرژی الکتریکی گردد. به طورکلی عوامل موثر بر میزان روشنایی محیط های داخلی را میتوان به دودسته عوامل محیطی و عوامل معماری تقسیم نمود. به دلیل همبستگی زیاد مولفه های معماری در ساختمانهای بلندمرتبه با یکدیگر میتوان با شناخت عوامل معماری و طراحی تاثیرگذار بر میزان روشنایی طبیعی محیط داخلی و بهینه سازی آنها علاوه بر استفاده از مزایای نور روز مصرف انرژی ساختمان را نیز کاهش داد. این تحقیق با بررسی متغیرهای محیطی و معماری موثر بر روشنایی طبیعی و آسایش بصری در محیط داخلی ساختمانهای بلندمرتبه اداری، به واکاوی هریک از این عوامل میپردازد. موقعیت جغرافیایی، وضعیت آسمان، آلودگیهای جوی، موانع و انعکاس سطح خارجی به عنوان مهمترین عوامل محیطی موثر بر میزان روشنایی محیط داخلی به شمار میروند. همچنین هندسه ساختمان، ابعاد و موقعیت پنجره، ضریب بازتاب سطوح، ضریب انتقال نور شیشه و ارتفاع خالص سقف به عنوان عوامل کالبدی موثر بر شاخص های سنجش نور طبیعی به شمار می آیند.

ساختمانهای بلند اداری، روشنایی طبیعی، مولفه های کالبدی، آسایش بصری، شاخص های ارزیابی نور روز