یاسر شهبازی - دانشیار سازههای هوشمند و فناوری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران،
محمدرضا چناقلو - استاد گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند، تبریز، ایران
مهسا غفرانی - کارشناس ارشد فناوری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران،

تلاش برای همسازی مهندسی معماری و سازه در عصر جدید، سبب ایجاد انگیزه برای استفاده از تکنولوژی های جدید سازه در زمینه معماری و همچنین بکارگیری روش های نوین ساخت و ساز شده است . همچنین با پیشرفت جوامع ، اهمیت فاکتور زمان روز به روز افزایش می یابد و بشر در پی ساخت و ساز سریع السیر کاربری های بزرگ و وسیع مختلف بدون ستون های میانی مانند استادیوم ها، مراکز فرهنگی هنری، مراکز خرید و ... میباشد. تنوع فرمی سازه های فضاکار سبب شده است این سازه ها در بین طراحان از محبوبیت بالایی برخوردار باشند. میتوان گفت تقریبا تمام ایده ها و خلاقیت های معماران با استفاده از سازه های فضاکار قابلیت اجرا شدن می یابند. با افزایش روزافزون استفاده از این سازه ها و همچنین پیشرفت نرم افزارهای سازه ای، روند طراحی سازه های فضاکار دستخوش تغییرات نوآورانه به گونه ای شده است که محبوبیت این سازه ها در دنیا روز به روز افزایش می بابد. این محبوبیت ناشی از ویژگی های منحصر بفرد سازه های فضاکار مانند سبک بودن، جذابیت بصری، سهولت تولید و نصب ، سرعت بالا، پوشش دهانه های وسیع و ...میباشد. پژوهش حاضر، به بررسی و تحلیل انواع سازه های فضاکار با تاکید بر سازه های فرم آزاد به روش توصیفی -تحلیلی پرداخته است . برای جمع آوری اطلاعات نیز از روش مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است .

سازه های فضاکار، فرم آزاد، سازه های نوین .