علیرضا طاهریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران
محمدرضا خاکباز - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران،
محمود عامری - استاد، گروه راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت ایران

در مناطق با بارگذاری سنگین ، اجرای روسازی تمام آسفالتی ممکن است مشکلاتی مانند ترک خوردگی و شیارشدگی در طول عمر مفید راه را در معرض خطر قرار دهد. برای کاهش این مشکلات، روسازی مرکب با اساس بتن غلتکی می تواند جایگزین مناسبی باشد و باید در ابتدا مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. عملکردهای سازه ای مانند ترک خوردگی ناشی از خستگی و عمق شیار ممکن است به دلیل تغییر در برخی عوامل طراحی تغییر کند. بنابراین ، این مطالعه بر تاث یر تغ ییر مدول مصالح ، ضخامت لایه و بارگذاری بر عملکرد روسازی مرکب تمرکز دارد. تنش و کرنش در محل بحرانی تعیین شده و به عنوان ورودی تابع انتقال برای آسیب های مربوطه برای ارزیابی عملکرد روسازی استفاده می شود. همچنین روسازی مرکب با دستیابی به معیارهای طراحی ممکن است به عنوان بخش طراحی برای مناطق با بارگذاری سنگین انتخاب شود. در نتیجه ، این بررسی نشان می دهد که روسازی مرکب توانایی حذف ترک خوردگی ناشی از خستگی در سطح آسفالت و کاهش قابل توجه عمق شیارها را دارد. علاوه بر این ، اساس سفت و سخت و صلب ضخیم و مقاوم می تواند عمق شیار را بیش از حد کاهش دهد و عمر خستگی این لایه را افزایش دهد.

شیارشدگی ، ترک خستگی ، طراحی روسازی ، تجزیه و تحل یل تنش