بهمن شفابخش - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه گروه عمران واحدمرند دانشگاه آزاداسلامی مرند ایران
محمدحسین حبشی زاده - استادیار گروه عمران واحدمرند دانشگاه آزاداسلامی مرند ایران

مشکل عمده سیستم مهاربند زانویی لاغری عضو قطری بود که در فشار سریعا کمانش می نمود و برای طرح لرزه ای مناسب نبود. در سال ۱۹۹۰ بالندرا با انجام تغییراتی در سیستم فوق و استفاده از یک عضو قطری که جلوی کمانش آن گرفته شده است ، سیستم مهاربند زانویی Braced Frame) KBF (Knee را پیشنهاد نمود. با توجه به عملکرد سیستم مهاربند زانویی و مهاربند برون محور، تاثیر هر کدام از آنها در پاسخ لرزه ای سازهها و تامین عملکرد سازههای فولادی ساده متفاوت خواهد بود. لذا برای بررسی و ارزیابی این موارد، شاخص پایداری و شکل پذیری سازه های فولادی با قابهای ساده در این مقاله برای مهاربند زانویی و مهاربند برون محور بررسی و نسبت بهم مقایسه شده است . برای بررسی این موضوع؛ سازههای فولادی با تعداد طبقات مختلف در دو سیستم فوقالذکر از نرم افزار sap۲۰۰۰ استفاده شده و نتایج بر اساس تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) بررسی شده اند. نتایج تحقیق نشان دهنده ی این است که ، استفاده از مهاربند زانویی نسبت به مهاربندهای برون محور برش پایه بیشتری را تحمل نموده و ظرفیت باربری سازه را ۲۰ الی ۳۰ درصد افزایش می دهد. همچنین شکل پذیری این مهاربند نسبت به مهاربندهای برون محور در حدود ۲۰ درصد بیشتر است .

مهاربند زانویی ، مهاربند واگرا، شکل پذیری ، شاخص پایداری