سیدآصف سیدین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم
سیده فائزه سیدین - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مسعود ذبیحی سامانی - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد پرند و رباط کریم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، پرند، ایران

کی از راهکارهای طراحی سازه های مقاوم در برابر زمین لرزه، بهره گیری از سیستم های میرایی موسوم به میراگر می باشد. در مبحث بهسازی لرزه ای سازه یکی از روش های موثر و کارآمد در کاهش نیروی جانبی ناشی از زمین لرزه، به کارگیری انواع میراگرها در سازه می باشد.تاثیر این نوع میراگر و علی الخصوص چیدمان آن در سازه موضوعی است که تحقیقات نسبتا کمی در مورد آن ها انجام شده است . همچنین استفاده از روش زمان دوام نیز روشی است که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است .در این مقاله به ارزیابی تاثیر استفاده از چیدمان بهینه میراگرهای ویسکوز در نمودار زمان - دوام سازه ها پرداخته شده است . قاب هایی فولادی با ۳ دهانه ۵ متری و به ارتفاع ۸/۲ متر در ۴ تراز طبقاتی ۴ - ۸ - ۱۲ و ۲۰ طبقه به عنوان سه نوع سازه، کوتاه مرتبه ، میان مرتبه و بلند مرتبه مدل سازی شده اند. ۷ شتابنگاشت مختلف نیز به سازه ها اعمال شده است . تحلیل های fema، دینامیکی و لرزه ای بر روی مدل های سازه ای انجام شده است . نتایج نشان داده است که در سازه ساده با افزایش تعداد طبقات جابجایی ها کاهش می یابد. در سازه دارای میراگر در دهانه وسط ، با افزایش تعداد طبقات جابجایی ها کاهش می یابد. در سازه دارای مراگر در دهانه های کناری ، با افزایش تعداد طبقات جابجایی ها کاهش می یابد. سازه های ۱۲ طبقه دارای کمترین میزان تغییر مکان های هدف، طیفی و تغییر مکان در نقطه عملکرد بوده است . با افزایش تعداد طبقات، برش پایه هدف و برش پایه در نقطه عملکرد افزایش داشته است . بیشتری میزان برش پایه برای سازه ۱۲ طبقه بوده است . با افزایش تعداد طبقات،برش پایه هدف و برش پایه در نقطه عملکرد افزایش داشته است . با افزایش تعداد طبقات، شیب نمودار پوش، افزایش داشته است .

چیدمان میراگرها، میراگر ویسکوز، روش زمان، دوام، سازه فولادی .