یوسف حسن زاده - استاد گروه آب، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
محمدعلی کی نژاد - استاد، گروه عمران، دانشکده عمران، دانشگاه صعتی سهند
محمدتقی اعلمی - دانشیار گروه آب، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز
داوود فرسادی زاده - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
کیومرث روشنگر - دانشجوی دکتری، گروه آب، دانشکده عمران، دانشگاه تبریز

در این تحقیق یک مدل یک بعدی برای شبیه­سازی جریان روباز و بررسی تغییرات بستر در کانال­های فرسایش­پذیر ارائه شده است. جهت واسنجی و ارتقای کارائی مدل تکنیک حل معادلات حاکم بر پدیده مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه نتایج مدل با داده­های تجربی نشان می­دهد روش جفت که در آن حل معادلات به طور همزمان و مرتبط انجام می­شود دارای کارائی بهتر و خطای محاسبانی کمتری نسبت به روش غیرجفت می­باشد. به دلیل پیچیدگی و عدم قطعیت در تعیین ضریب اصطکاک برای کانال­های آبرفتی، با کاربرد همزمان روش بهینه­سازی و مدل پیشنهادی، ضریب زبری مانینگ با استفاده از داده­­های آزمایشگاهی به صورت دینامیکی تعیین گردید. نتایج گویای آن است که به کارگیری ضرایب زبری بهینه در مدل باعث افزایش دقت شبیه­سازی جریان بر روی بستر فرسایش­پذیر می­شود.

شبیه سازی, ضریب زبری, کانال آبرفتی, واسنجی