مهناز طالبی دستنایی - دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه الزهرا
ابوالفضل خوشبخت آرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی

دشواژه ها یا تابوهای زبانی بخشی از زبان مردم هر منطقه را تشکیل می دهند و کاربرد آن ها در میان گویشوران هر منطقه تحت تاثیر عوامل جامعه شناختی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و طبقه بندی انواع دشواژه های زبانی در گویش آران و بیدگل و سنجش تفاوت کاربرد آن ها بر حسب متغیرهای اجتماعی سن و جنس در محیط تک جنسیتی و محیط مختلط بوده است. حجم نمونه پژوهش ۱۸۰ نفر (۹۰ مرد و ۹۰ زن) است. جامعه آماری پژوهش، مردم شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان است. جنسیت، سن، وضعیت تاهل و تحصیلات، متغیرهای مستقل این پژوهش هستند که تاثیر هریک از آن ها بر میزان کاربرد دشواژه ها در هر دو گویش به طور جداگانه محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مردان بیشتر از زنان، و افراد مجرد بیشتر از افراد متاهل از دشواژه ها استفاده می کنند. همچنین، با افزایش سن، میزان استفاده از دشواژه ها کاهش می یابد.

دشواژه, جامعه شناسی زبان, جنسیت, گویش آران و بیدگل