وحیده ایمان زاده - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
نعیمه محب - استادیار روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز. تبریز، ایران
رضا عبدی - دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مرتضی هنرمند عظیمی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر طلاق و ارائه مدلی برای پیش بینی آن با استفاده از داده­کاوی بود. جامعه پژوهش حاضر عبارت بود از زوجینی که در بازه زمانی ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ از طرف دادگاه خانواده به مراکز مشاوره شهر تبریز ارجاع داده شده بودند. از بین این افراد ۳۹۹ فرد به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با زوجین غیرمتقاضی طلاق (۴۲۷ نفر) که از بین والدین دانش­آموزان دبیرستان شهر تبریز انتخاب شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه نئو (NEO-FFI-R) و پرسشنامه سوابق، اطلاعات و ویژگی­های دموگرافیک و مصاحبه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تکنیک شبکه عصبی که یکی از مهم­ترین تکنیک های داده کاوی می باشد استفاده شد تا عوامل موثر بر طلاق  مدل سازی گردد. یافته­ها نشان دادند متغیرهای رضایت از رابطه زناشویی، داشتن رابطه با خانواده همسر و بالا بودن سطح تحصیلات همسر از مهم­ترین مولفه های پیش بین در عدم تقاضای طلاق و در نقطه مقابل درآمد بالای فرد، اختلاف سنی بالای زوجین، تجربه ازدواج قبلی فرد و تجربه خیانت از سوی همسر از مهم­ترین عوامل پیش بین در بروز پدیده طلاق در بین نمونه آماری مورد مطالعه بوده است. هم­چنین از بین ویژگی های شخصیتی نئو، ویژگی شخصیتی برون گرایی و توافق پذیری اثر معنی داری بر بروز طلاق در بین افراد مورد مطالعه داشته است.

طلاق, متغیرهای اجتماعی و اقتصادی, متغیرهای فرهنگی و دموگرافیک, شبکه عصبی مصنوعی